Το σουμάκι του βυρσοδέψη

Νομίζω ότι μεγαλώνοντας, μην το πούμε γερνώντας, κοιτάζω περισσότερο τις λεπτομέρειες στη φύση όταν περπατώ. Λογικό είναι, αφού σταματώ πιο συχνά και για πιο πολλή ώρα να πάρω ανάσα. Κοιτάζω μακριά, τον ορίζοντα, κοιτάζω κοντά, το κάθε δέντρο, κάθε θαμνάκι, έχει προσωπικότητα. Να, κοίτα αυτό εδώ στο μονοπατάκι, τι να είναι άραγε;
Ψάχνω την εφαρμογή που σου βρίσκει τα ονόματα των φυτών, ανακάλυψη της τελευταίας βδομάδας, η Flora incognita. Συνήθως δεν το βρίσκει, ίσως λόγω αναζήτησης υπερβολικής ακρίβειας. Tώρα το βρήκε, Τanner's sumac, λέει, επιστημονική ονομασία Rhus coriaria. Στο Google βρίσκω και την ελληνική, ρους ο βυρσοδεψικός, αυτό θα είναι λοιπόν, γιατί συμπίπτουν τα δυο ονόματα. Βυρσοδεψία στο βάθος του ορίζοντα.
Η λέξη σουμάκ κάτι μου θυμίζει, ναι, την τραγουδίστρια Ίμα Σουμάκ, αυτήν την παράξενη περουβιανή σοπράνο που η φωνή της έπιανε 4 οκτάβες, αγαπημένη της αγαπημένης μου φίλης Αλίκης. Αλλά δεν έρχεται από το Περού το σουμάκ, περσική είναι η λέξη, μαθαίνω ψάχνοντας στο διαδίκτυο όταν επιστρέφουμε, και έχει περάσει δυτικά έως εμάς. Φτιάχνουν ένα μπαχαρικό με το λουλούδι αυτό, το οποίο δίνει γεύση αλλά και χρώμα στις σαλάτες.
Και βέβαια κάποτε το χρησιμοποιούσαν στη βυρσοδεψία. Ίσως κάποιος βυρσοδέψης να είχε φυτέψει εδώ τα σουμάκια, αφού δίπλα περνά ορμητικός ο χείμαρος και χρειάζεται νερό τρεχούμενο η δουλειά αυτή. Μπορεί να φωτογράφισα το τελευταίο ίχνος κάποιας επιχείρησης που εγκαταλείφθηκε εδώ και αρκετά χρόνια, κι όχι απλώς ένα άγριο φυτό. Ποιος ξέρει;