Έστρωσε ένα πάπλωμα πάνω στο αχαμνό γρασίδι, δίπλα στον δρόμο, και ξάπλωσε
εκεί με το μωρό της. Έχει παρκάρει δίπλα το αυτοκίνητο και έχει αφήσει τις
πόρτες ανοιχτές. Είναι τρομερά νέα, κοριτσάκι, με μια κοτσίδα που αρχίζει να
πλέκεται από ψηλά. Ανασηκώνεται καθιστή, φτιάχνει τη φούστα, ρίχνει ανάσκελα
το μωρό, το γαργαλάει. Γελάνε και οι δύο. Ησυχία δεν έχει, ξαπλώνει πάλι, το
κουνάει δυνατά και αυτό αφήνεται, σαν κούκλα από κουρέλια. Στριφογυρίζουν λίγο
και οι δύο στο πάπλωμα. Για λίγες στιγμές σκέφτομαι μήπως είναι αδερφή του,
αλλά βέβαια, έτσι μικρές παντρεύονται οι γυφτοπούλες. Μέσα από το σταματημένο
λεωφορείο την κοιτάμε όλοι σοκαρισμένοι. Είναι μια τρυφερή σκηνή, βεβαίως,
αλλά σε λάθος τόπο, σε λάθος ώρα, σε λάθος ηλικία. Είναι πρωί, κάνει ζέστη, ο
κόσμος πάει στη δουλειά του, τα νήπια βρίσκονται προφυλαγμένα από τα βλέμματα
και από τα καυσαέρια της λεωφόρου στα σπίτια ή σε μέρη ειδικά, καθαρά, με
ειδικευμένο προσωπικό, όχι έτσι. Ξανασηκώνεται, φτιάχνει πάλι τη φούστα,
σκεπάζει τα γόνατα σεμνά, αλλά τόσες κινήσεις, τόσα χάδια με το μωρό, η ξάπλα
κυρίως και τα γαργαλητά και τα χαχανητά δεν το αφήνουν το σώμα να κρυφτεί.
Αυτό είναι που σοκάρει και κάνει όλα τα κεφάλια να γυρίσουν και να κοιτάνε.
Κάτι βάρυνε στον αέρα του λεωφορείου, που ήταν και πριν βαρύς, ενώ εκεί έξω
σαν να φυσάει αεράκι. Κάτι σαν να ετοιμάζεται να ειπωθεί, κάτι κακό και
απαξιωτικό. Τι θα βρούνε να πουν; Για να δούμε. Κάτι για τη βρωμιά λένε
συνήθως, αλλά τελικά κανείς δεν μίλησε. Γυφτοπούλα είναι, ίσως σκέφτηκαν,
μπορεί να έρχεται από το χαμάμ.
https://www.tanea.gr/2005/05/19/opinions/analwsima-gyftopoyla-sto-xamam/
εκεί με το μωρό της. Έχει παρκάρει δίπλα το αυτοκίνητο και έχει αφήσει τις
πόρτες ανοιχτές. Είναι τρομερά νέα, κοριτσάκι, με μια κοτσίδα που αρχίζει να
πλέκεται από ψηλά. Ανασηκώνεται καθιστή, φτιάχνει τη φούστα, ρίχνει ανάσκελα
το μωρό, το γαργαλάει. Γελάνε και οι δύο. Ησυχία δεν έχει, ξαπλώνει πάλι, το
κουνάει δυνατά και αυτό αφήνεται, σαν κούκλα από κουρέλια. Στριφογυρίζουν λίγο
και οι δύο στο πάπλωμα. Για λίγες στιγμές σκέφτομαι μήπως είναι αδερφή του,
αλλά βέβαια, έτσι μικρές παντρεύονται οι γυφτοπούλες. Μέσα από το σταματημένο
λεωφορείο την κοιτάμε όλοι σοκαρισμένοι. Είναι μια τρυφερή σκηνή, βεβαίως,
αλλά σε λάθος τόπο, σε λάθος ώρα, σε λάθος ηλικία. Είναι πρωί, κάνει ζέστη, ο
κόσμος πάει στη δουλειά του, τα νήπια βρίσκονται προφυλαγμένα από τα βλέμματα
και από τα καυσαέρια της λεωφόρου στα σπίτια ή σε μέρη ειδικά, καθαρά, με
ειδικευμένο προσωπικό, όχι έτσι. Ξανασηκώνεται, φτιάχνει πάλι τη φούστα,
σκεπάζει τα γόνατα σεμνά, αλλά τόσες κινήσεις, τόσα χάδια με το μωρό, η ξάπλα
κυρίως και τα γαργαλητά και τα χαχανητά δεν το αφήνουν το σώμα να κρυφτεί.
Αυτό είναι που σοκάρει και κάνει όλα τα κεφάλια να γυρίσουν και να κοιτάνε.
Κάτι βάρυνε στον αέρα του λεωφορείου, που ήταν και πριν βαρύς, ενώ εκεί έξω
σαν να φυσάει αεράκι. Κάτι σαν να ετοιμάζεται να ειπωθεί, κάτι κακό και
απαξιωτικό. Τι θα βρούνε να πουν; Για να δούμε. Κάτι για τη βρωμιά λένε
συνήθως, αλλά τελικά κανείς δεν μίλησε. Γυφτοπούλα είναι, ίσως σκέφτηκαν,
μπορεί να έρχεται από το χαμάμ.
https://www.tanea.gr/2005/05/19/opinions/analwsima-gyftopoyla-sto-xamam/
