Οι Έλληνες μαθητές έρχονται στην 25η θέση ως προς την ικανότητα ανάγνωσης και
στην 28η για τα Μαθηματικά σε έρευνα του ΟΟΣΑ σε 31 χώρες. Δεν πειράζει, ήταν
αγγλοσαξονικά τα κριτήρια, είπε ο υπουργός Παιδείας. Και, δεν πειράζει,
ξοδεύουμε τουλάχιστον λιγότερα από τους άλλους, είπαν οι σχολιαστές. Παράξενες
παρηγοριές μάς δίνουν. Ξοδεύουμε λιγότερα; Το κράτος ίσως, όχι όμως οι γονείς.
Αν μετρούσαν τις δαπάνες των νοικοκυριών, θα βγαίναμε μάλλον πολυέξοδοι, από
την εποχή του παιδικού σταθμού και του Νηπιαγωγείου, μέχρι τα φροντιστήρια του
Λυκείου για εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο. Ε, εκεί πια αρχίζει η δωρεάν παιδεία.
Εκεί το κράτος ξηλώνεται. Αν αφαιρέσεις τα νοίκια για τις μακρινές πόλεις, τα
δίδακτρα για τις ξένες χώρες, όπου πάνε όσοι δεν πετυχαίνουν, και μερικά ακόμα
μικροέξοδα, οι γονείς μπορούν να ανασάνουν... Κι αυτά τα αγγλοσαξονικά
κριτήρια, τι να 'ναι, τι; Φαντάζουν τόσο μυστηριώδη που, σαν ανεπαρκείς
μαθητές, σωπαίνουμε με δέος. Αυτοί οι Αγγλοσάξονες, με τα ιμπεριαλιστικά τους
τερτίπια, κάτι θα σκέφθηκαν ξανά για να μας βγάλουν άχρηστους. Αλλά και με τα
ελληνικά κριτήρια, την ελληνική νοοτροπία μάλλον, κάτι δεν πάει καλά στην
υπόθεση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επένδυση σε κάθε οικογένεια, μεγαλύτερος
στόχος και αγώνας, από την εκπαίδευση των παιδιών. Και σύμφωνα με αυτά, η 25η
θέση είναι αβάσταχτα χαμηλή, δεν μπορεί να μας ικανοποιήσει, όσο καλά κι αν
κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας. Αντί γι' αυτό λοιπόν, μήπως θα ήταν
καλύτερα, πιο τίμιο και αξιοπρεπές, να κοιτάξουμε το πρόβλημα στα μάτια και να
δούμε τι τρέχει με τα σχολειά μας; Γιατί αυτές τις εξετάσεις δεν τις έδωσαν τα
παιδιά, τις έδωσε το ελληνικό σύστημα και βγήκε πάτος.
https://www.tanea.gr/2001/12/06/opinions/analwsima-ta-ellinika-kritiria