Το καθετί, αν το ονομάσεις και το μετρήσεις, εξημερώνεται. Ο δείκτης
δυσφορίας, νουβοτέ, μετρά πλέον το πόσο αντέχουμε σε συνθήκες τηγανίσματος επί
τσιμέντου.
Προσοχή: Στούς 16 βαθμούς περνάμε σχεδόν καλά ή, εν πάση
περιπτώσει, τόσο που να μη δικαιούμαστε παραπόνων. Στους 21 όμως αλλάζουν τα
πράγματα, έχουμε ήδη περάσει το όριο. Δυσφορούμε κανονικά, αναστενάζουμε,
ξεφυσάμε, βογκάμε και δεν ξέρουμε ποιος μας φταίει. Ξέρουμε δηλαδή, αλλά είναι
αργά να το διαλαλήσουμε, οι πιο ευαίσθητοι ήδη λιποθυμούν, πρέπει να τρέξουμε
για νερό, να τους συνεφέρουμε, αλλά όχι πολύ γρήγορα και καταρρεύσουμε στον
δρόμο. Διότι ήδη το πράγμα αγριεύει, η υγρασία πυκνώνει, άνεμοι της Αφρικής
κουβαλούν ρεύματα ζέστης και ανημπόριας και καθυστέρησης, όποιος μείνει πίσω
αλίμονό του. Κι όλο ανεβαίνει ο δείκτης, χωρίς καμία προσπάθεια να χρειάζεται
για τη στήριξή του, όπως ο άλλος, στο Χρηματιστήριο. Δεν χρειάζεται καν
θερμόμετρο ή οποιαδήποτε μεζούρα, τον νιώθουμε τον άτιμο να πιάνει λίμιτ απ
μες στα κεφάλια μας, ανάμεσα στα φρύδια να εκρήγνυται. Ήδη έφτασε 29, κι εκεί
είναι ανεξέλεγκτος, δημιουργούνται καταστάσεις. Επισήμως και με τη βούλα
πέφτουμε ξεροί, το 166 οφείλει να τρέξει.
Περισσότερες λεπτομέρειες δεν έμαθα, κάπου εκεί εξάλλου, οι πάντες
έχουν υποκύψει και δεν είναι σε θέση να μας δώσουν πληροφορίες. Πάντως δεν εφαρμόζεται
κανένα Σχέδιο Ξενοκράτης, να μας
μεταφέρουν με ελικόπτερο, να μας συνεφέρουν με μαζικό παραθερισμό. Ούτε
σκοπεύουν να μετρήσουν εν συνεχεία τον δείκτη ευφορίας, να δουν αν εκείνος
ανέβηκε. Η ευφορία αφήνεται στην τύχη της, απολύτως εκτός μετρήσεων. Ελεύθερη
η ευφορία, τρόπαιο ατομικό. Και εκτός εφορίας.
https://www.tanea.gr/2001/06/13/opinions/analwsima-dysforia-ti-bathmo-pires/