Ηρθε η ώρα της δικαίωσης για μερικές χιλιάδες καταπατητές εκτάσεων του Δημοσίου, το οποίο τώρα τους καλεί να πληρώσουν κατιτίς και να αποκτήσουν το καταπατημένο. Να το κάνουν δικό τους, με τη βούλα και τον νόμο, με φιρμάνι και χρυσόβουλο και ό,τι άλλο τους αρέσει σε τίτλο.
Καλόβολο αυτό το Δημόσιο, τουλάχιστον ως προς τις εκτάσεις του.
Φαίνεται ότι δεν έχει τι να τις κάνει σε γενικές γραμμές.
Του περισσεύουν λίμνες, βουνά, πλαγιές, ραχούλες.
Περάστε κόσμε. Αυτό το λοφάκι ποιος θα το πάρει;
Λείπουν οι πιονιέροι, λείπουν οι πατούσες που θα πατήσουν και θα καταπατήσουν τις εκτάσεις και κατά βούληση θα τις αξιοποιήσουν. Πρέπει να αρχίσουν όλα από την παρανομία, το μηδέν, την τάμπουλα ράζα, για να μπορέσουν οι άνθρωποι να καταπατήσουν αυθόρμητα, δημιουργικά, να φτιάξουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν.
Μικρές- μικρές καταπατήσεις, νόμιμες έναντι χρημάτων χωρίς την καταπίεση σχεδίου πόλης, δρόμων, πλατειών, αγοράς, σχολείου, όλων αυτών των κοινωνικών συνηθειών που κόβουν τετραγωνικά.
Ελεύθερα κι ωραία τα νέα κτήματα πλάθουν την πατρίδα όπως λάχει. Είναι μια χώρα σε εξέλιξη, χειροποίητη και ποδαροποίητη, έχει ακόμα να δώσει... Κι εμείς στριμωχτήκαμε στις πόλεις, φυλακιστήκαμε στα διαμερίσματα, τη στιγμή που μας έκραζε η ελληνική φύση να την καταπατήσουμε έναντι ποσού που δεν θα είναι μεγαλύτερο από ό,τι πληρώσαμε για δόσεις αυτοκινήτων, ενοίκιο πάρκινγκ, δάνειο σπιτιού, δίδακτρα σχολείου και τα συμπαρομαρτούντα.
Αστικοποίηση, ενώ άλλοι πιο τολμηροί είχαν καταλάβει ότι εδώ, η ύπαιθρος προσφέρεται για τη μεγάλη κατάκτηση, κάτι σαν Φαρ Ουέστ αλλά σε κοντινό Ιστ, χωρίς Ινδιάνους, ερήμους, χαράδρες... Το ήρεμο και μαλακό τοπίο περίμενε παθητικά να το διεκδικήσουν. Μήπως έχει ξεμείνει τίποτα, να βγούμε στη γύρα;
https://www.tanea.gr/2009/03/04/opinions/analwsima-oso-pataei-i-patoysa/
Καλόβολο αυτό το Δημόσιο, τουλάχιστον ως προς τις εκτάσεις του.
Φαίνεται ότι δεν έχει τι να τις κάνει σε γενικές γραμμές.
Του περισσεύουν λίμνες, βουνά, πλαγιές, ραχούλες.
Περάστε κόσμε. Αυτό το λοφάκι ποιος θα το πάρει;
Λείπουν οι πιονιέροι, λείπουν οι πατούσες που θα πατήσουν και θα καταπατήσουν τις εκτάσεις και κατά βούληση θα τις αξιοποιήσουν. Πρέπει να αρχίσουν όλα από την παρανομία, το μηδέν, την τάμπουλα ράζα, για να μπορέσουν οι άνθρωποι να καταπατήσουν αυθόρμητα, δημιουργικά, να φτιάξουν ό,τι θέλουν, όπως θέλουν.
Μικρές- μικρές καταπατήσεις, νόμιμες έναντι χρημάτων χωρίς την καταπίεση σχεδίου πόλης, δρόμων, πλατειών, αγοράς, σχολείου, όλων αυτών των κοινωνικών συνηθειών που κόβουν τετραγωνικά.
Ελεύθερα κι ωραία τα νέα κτήματα πλάθουν την πατρίδα όπως λάχει. Είναι μια χώρα σε εξέλιξη, χειροποίητη και ποδαροποίητη, έχει ακόμα να δώσει... Κι εμείς στριμωχτήκαμε στις πόλεις, φυλακιστήκαμε στα διαμερίσματα, τη στιγμή που μας έκραζε η ελληνική φύση να την καταπατήσουμε έναντι ποσού που δεν θα είναι μεγαλύτερο από ό,τι πληρώσαμε για δόσεις αυτοκινήτων, ενοίκιο πάρκινγκ, δάνειο σπιτιού, δίδακτρα σχολείου και τα συμπαρομαρτούντα.
Αστικοποίηση, ενώ άλλοι πιο τολμηροί είχαν καταλάβει ότι εδώ, η ύπαιθρος προσφέρεται για τη μεγάλη κατάκτηση, κάτι σαν Φαρ Ουέστ αλλά σε κοντινό Ιστ, χωρίς Ινδιάνους, ερήμους, χαράδρες... Το ήρεμο και μαλακό τοπίο περίμενε παθητικά να το διεκδικήσουν. Μήπως έχει ξεμείνει τίποτα, να βγούμε στη γύρα;
https://www.tanea.gr/2009/03/04/opinions/analwsima-oso-pataei-i-patoysa/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου