Οδυνηρή υπενθύμιση

Μια μέρα πριν είχαμε δει σε πρωινή εκπομπή το φιλμάκι που ετοίμασαν διάσημοι
Νεοϋορκέζοι για να τονωθεί ο τουρισμός στην πόλη τους ξανά. Ο Ρόμπερ ντε Νίρο
παρήλαυνε σε άρμα καρναβαλιού, ο Γούντι Άλεν έκανε πατινάζ σε πάγο ­ αλλά στα
ψέματα ­, τηλεπαρουσιαστές έπαιζαν σε μιούζικαλ, ηθοποιοί σερβίριζαν σε
εστιατόρια και ο Χένρι Κίσιγκερ, που ονειρευόταν να γίνει ποδοσφαιριστής, μας
προσέφερε την ικανοποίηση να τρώει μεγαλοπρεπή τούμπα σε άδειο γήπεδο και να
χτυπάει άσχημα τα μούτρα του. Η Νέα Υόρκη ήταν ο τόπος όπου ο καθένας
πραγματοποιεί τα όνειρά του, έλεγε το φιλμάκι. Ελάτε στη Νέα Υόρκη, να ζήσετε
τα όνειρά σας. Μια μέρα μετά, θυμόμαστε οδυνηρά ότι τα ανθρώπινα όνειρα είναι
ενίοτε εφιαλτικά. Και η Νέα Υόρκη, που χώρεσε και χώνεψε τόσα πολλά ανθρώπινα
όνειρα, αυτή που προκάλεσε και έζησε τους εφιάλτες. Πριν βρεθεί κι απαντηθεί
αν η καινούργια πτώση είναι δυστύχημα ή τρομοκρατική ενέργεια, το χαμόγελο
παγώνει, ο χώρος των ονείρων συρρικνώνεται ξανά. Με κλειστά αεροδρόμια και
γέφυρες, απομονωμένη για μερικές ώρες ­ ή μέρες; ­ η πόλη των στιβαρών ονείρων
μοιάζει με λεπτή φλούδα αιωρούμενη, έτσι όπως η εικόνα της θολώνει μες στους
καπνούς και στην αβεβαιότητα. Την κοιτάμε από μακριά και ταυτόχρονα είμαστε
μέσα. Έτσι όπως έπεσε ο Κίσιγκερ σ' εκείνο το γήπεδο, προσπαθώντας να παίξει
μπάλα, είναι σαν να πέφτει ολόκληρη η ανθρωπότητα, σαν να βουτά με τα μούτρα
στο γήπεδο της μοίρας της, εκεί που νόμιζε πριν από λίγους μήνες ότι έχει
ξεφύγει. Όταν μαζέψει πάλι τα συντρίμμια και συνέλθει η μητρόπολη, θα θυμάται
πόσο δύσκολο είναι να παίζεις μπάλα, πόση προσοχή χρειάζεται στις κλωτσιές;

https://www.tanea.gr/2001/11/13/opinions/analwsima-odyniri-ypenthymisi/