Το χωριό ήταν τόσο ήσυχο, που θα μπορούσε κανείς να πλήξει. Ο δήμαρχος της περιοχής αποφάσισε να οργανώσει μια γιορτή, να τονώσει τον τουρισμό. Τα παιδιά ετοίμασαν σκετσάκι, οικολογικού περιεχομένου. Οι μαμάδες έφτιαξαν ωραίες στολές. Την καθορισμένη ώρα μαζεύτηκαν όλοι οι κάτοικοι στη μικρή πλατεία, ήρθαν κι οι παραθεριστές. Το πιο επιβλητικό κομμάτι του σκηνικού, ήταν μια κονσόλα, ο χειριστής της έπαιρνε εντολές, από το δήμαρχο, το σκηνοθέτη, την πιο δραστήρια από τις μαμάδες των παιδιών και μερικούς ακόμα παράγοντες. Ένα αεράκι ερχόταν από τη θάλασσα και περνούσε στο μικρόφωνο, μεγεθυμένο και παραμορφωμένο, έπνιγε τις παιδικές φωνές, σαν μπουμπουνητό. «Θα σας μιλήσουμε για τη ρύπανση και την ηχορύπανση», είπε το πρώτο παιδάκι, αλλά μια ριπή αέρα μπούκωσε τη φράση. «Πιο δυνατά!» πρόσταξε ο δήμαρχος. Ο κονσολιέρης ανέβασε τους διακόπτες κι ένα μηχανικό τσίριγμα έσκισε τα αυτιά των παρισταμένων. «Δεν ακούμε!» φώναξε νευριασμένη η γιαγιά του παιδιού. Το παιδάκι κοιτούσε τρομαγμένο. «Ξαναπές τα», του φώναξε ο σκηνοθέτης. «Ηχορύπανση», έλεγε το παιδάκι, ανάμεσα σε σφυρίγματα του μικρόφωνου και σε μουγκρητά της θαλασσινής αύρας, που ακουγόταν σαν τον ασκό του Αιόλου αυτοπροσώπως. «Τι είναι ηχορύπανση;» ρώτησε το δεύτερο παιδάκι, προσπαθώντας να συνεχίσει το έργο, ανάμεσα σε στριγγλιές μεγαφώνων, μπουμπουνητά, φωνές, «Πιο δυνατά» και «δεν ακούμε τίποτα!» Στις πλαστικές καρέκλες, το κοινό περίμενε υπομονετικά. Κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε για το θόρυβο, τους φοβερούς ήχους, όλον αυτό το χαμό, που δεν χρειαζόταν, αφού ήταν τόσο λίγοι και τόσο κοντά, που θα ακούγονταν περίφημα και χωρίς μεγάφωνα. Άξιζε ο κόπος, αφού θα μάθαιναν κάτι τόσο σημαντικό. Τι σημαίνει ηχορύπανση.
https://www.tanea.gr/2001/08/20/opinions/analwsima-ixorrypansi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου