Αφθονο νερό

Ωραίο νεράκι, ποταμίσιο, νερό του Ευήνου ποταμού, θα ρέει στο εξής από τις βρύσες μας. Άφθονο νερό, όπως τόνισαν όλοι εγκαινιάζοντας το φράγμα. Νερό εξαιρετικής ποιότητας το λέει η ΕΥΔΑΠ σε ολοσέλιδες διαφημίσεις, εντούτοις μας παρακαλεί να μην το ξοδεύουμε. Πώς να μην το ξοδεύουμε, έτσι άφθονο που θα το έχουμε, πώς να μην κάνουμε τρία μπάνια την ημέρα σ’ αυτό το γλυκό, πολύτιμο νερό που παραχωρείται στην πρωτεύουσα, πώς να μη βάζουμε σωλήνες αυτόματου ποτίσματος σ’ όλες τις νησίδες των λεωφόρων με λεύκες κι άλλα φυτά ταχείας αναπτύξεως, πώς να μην ονειρευόμαστε πισίνες ως ύψιστο σύμβολο κοινωνικής ανόδου;

Κολιέ με πέρλες, πολύ πρωτότυπη σύνθεση, σταγόνες στη θέση μαργαριταριών φωτογραφίζει η ΕΥΔΑΠ στις αφίσες της. Ωστόσο το λάστιχο στην κάνουλα που ανοίγει από το πεζοδρόμιο ρίχνει το νερό σε άλλη μορφή, κρουνηδόν, οι σταγόνες δεν προλαβαίνουν να αποκτήσουν προσωπικότητα. Ίσα που αχνίζουν οι τσιμεντόπλακες με το κατάβρεγμα, το νερό ρουφιέται σαν από χωράφι στα αφιλόξενα υλικά αυτής της πόλης. Έχει να πιεί ποτάμια ακόμα μπόλικα, χωρίς ποτέ να δροσίζεται, η αξεδίψαστη.

Στην Αθήνα και στα πολυάριθμα της περίχωρα εκβάλει λοιπόν ο Εύηνος. Δεν ήταν δα και κανένας ιστορικός ποταμός. Δεν είχε γίνει εκεί και καμιά μάχη με τους Πέρσες να τον κλάψουν οι εγγράμματοι. Δεν υπήρξε καν θεός, σαν τον Αχελώο, ο οποίος κατά κάποιον τρόπο αντιστέκεται λόγω θεϊκής καταγωγής. Αναβαθμίστηκε ο Εύηνος, μπορείς να πεις, μ’ αυτό το φράγμα. Τα περιδέραια της ΕΥΔΑπ ας δοκιμάσουν να βασανίσουν τις ευαίσθητες ψυχές. Τα σώματα δεν θα μπορέσουν ν’ αντισταθούν στο παραπανίσιο ντους, μέρες που είναι.