Περασμένα κτήματα

Σαν υπόκωφος βρασμός στα σωθικά της τυραννισμένης πόλης, η δουλειά για το Κτηματολόγιο συνεχίζεται. Γέροι και άλλοι αναξιοπαθούντες στήνονται καρτερικά στην ουρά των τραπεζών, μετά στα γραφεία του Κτηματολογίου, ακόμα και τα φωτοτυπάδικα έχουν δουλειές με φούντες στο κατακαλόκαιρο. Ε, να μην αρνηθούμε τις κτήσεις και τις κατακτήσεις μας, με ιδρώτα τις αποκτή- σαμε, με ιδρώτα τις καταγράφου- με. Μπορεί γι΄ αυτό να το όρισαν στην περίοδο της ζέστης, συμβολικά. Πολύ ψυχολόγοι οι γραφειοκράτες μας. Υπάρχουν μερικοί που ζητάνε κατανόηση και κάθονται να περιμένουν στις καρέκλες, όσοι έχουν άσπρα μαλλιά έχουν κατακτήσει το προνόμιο, έστω κι αν τους το παραχωρούν οι άλλοι με μεγάλο ζόρι. Οι γυναίκες παραδέχονται πιο δύσκολα την ηλικία τους, αλλά αν το κάνουν, όπως αυτή η ασπρομάλλα με τα λαμπερά μάτια που βρέθηκε σε μια καθιστή παρέα συνομήλικων ανδρών, αφήνονται στην ευχαρίστηση αυτή με πάθος. Τα μάτια της λάμπουν επειδή θυμάται την ίδια αυτή γειτονιά, που βασανιστικά καταγράφεται, όπως ήταν χρόνια πριν, αλλά τότε κανείς δεν είχε την πρόνοια να την καταγράψει. Θυμάται σπίτια με κήπους και αυλές, όπου κατάβρεχαν το απόγευμα και δρόσιζε, περιγράφει κεραμικά στολίδια σε στέγες και ζωγραφισμένα αετώματα σε σπίτια μικροαστικά που παρίσταναν κάτι άλλο, αλλά όχι για καιρό: γρήγορα χρειάστηκε να γκρεμιστούν, να γίνουν πολυκατοικίες, να πάρει κάθε παιδί ένα κομμάτι περιουσίας. Δεν ήταν μόνο η ασπρομάλλα νέα τότε και ωραιότερη, ήταν και η γειτονιά καλύτερη, πιο δροσερή, πιο ανεβασμένη κοινωνικά, πιο αγαπημένη από τους κατοίκους της. Αλλά όλα αυτά δεν καταγράφηκαν ποτέ, σε κανένα κτηματολόγιο. Πάνε καλιά τους, από το φτενό χώμα της Αττικής είναι σαν να ξεφύτρωσαν απευθείας οι πυκνές πολυκατοικίες που τους έλαχε η τιμή να καταγράφονται, λες και δεν υπήρξε πριν από αυτές τίποτα να κατοικήσει κανείς.

https://www.tanea.gr/2008/07/28/opinions/analwsima-perasmena-ktimata/