Γιορτή της Δημοκρατίας

Θα μπορούσαμε να κάνουμε πάρτι στους δρόμους με λαϊκούς χορούς και γαϊτανάκια,
αλλά δεν συνηθίζουμε τα γαϊτανάκια, κι επιπλέον η γιορτή καθιερώθηκε εξαρχής
σεμνή, επειδή η χούντα έπεσε από τα όσα έκανε στην Κύπρο. Σεμνή και
συγκρατημένη λοιπόν η γιορτή της Δημοκρατίας, ίσως και λίγο κυριλέ. Κι ίσως
και λίγο χλιαρή, σαν τα βραδάκια της Αθήνας. Ωστόσο είναι ό,τι πολυτιμότερο
έχουμε αυτή η Δημοκρατία. Ίσως να ήλθε με τρόπο λιγότερο εντυπωσιακό απ' όσο
της ταίριαζε. Η λαϊκή πάλη εκείνης της μέρας ήταν περιορισμένη στ' αυτοκίνητα
που διάβαιναν την πόλη βαρώντας τις κόρνες τους. Ξέμειναν τότε μερικά λάβαρα,
περίσσεψαν ρητορικές, λέξεις σαγηνευτικές έμειναν αμήχανες, αχρησιμοποίητες,
να περιφέρονται για χρόνια σε συζητήσεις μεγαλόστομες, σε επιθυμίες θολές,
πρόσφορες διά πάσαν χρήση. Λέξεις και τίτλοι και ονόματα που οξειδώθηκαν από
αίμα. Στα σήματα εμπορικών εταιρειών υπάρχει προστασία νομική, στα πολιτικά
δεν υπάρχει. Στις πολιτικές λέξεις δεν υπάρχει προστασία, ο καθένας αφήνεται
μόνος του να τις ζυγίζει και να τις μετρά. Ο καθένας αφήνεται μόνος του να
διασώσει τα ρομαντικά όνειρα της Επανάστασης από τούτη την απίθανη ιστορία
ληστειών και δολοφονιών, καρφωμάτων και βολεμάτων, βίας και τρόμου, εξοχικών
και παραμυθιών. Έχει ωστόσο βοηθό τη γιορτή της Δημοκρατίας, την ιστορία και
τις αρχές της, την εξέλιξή της και τις προοπτικές της. Ίσως παραείναι άχρωμη
αυτή η γιορτή, ίσως της άξιζε κάτι σαν επίσημη οινοποσία, διανομή κοκορετσιού,
χρωματιστά λαμπιόνια. Αλλά είναι μοναδική κι όλο και σημαντικότερη
αποκαλύπτεται, ας τη γιορτάζουμε χωρίς ιδιαίτερη θέρμη. Μέτρο όλων των
πολιτικών πραγμάτων, όλων των λέξεων και πράξεων και δημοκοπιών. Χρειάζεται
ψυχραιμία αυτή η δουλειά.