Χιόνια μου δείχνουν στους λονδρέζικους δρόμους τα ενσταντανέ των παιδιών μου. Ενσταντανέ, λέξη του περασμένου αιώνα, τότε που κλέβαμε τους Γάλλους ακόμα. Ωραία εποχή για λάτρεις των λατινικών και άλλων αρχαιοτήτων. Οι Άγγλοι είναι απελπιστικά μοντέρνοι άμα τη εμφανίσει τους.
Χιόνια, τη μέρα που εδώ καλοκαίριαζε λίγο περισσότερο από την
προηγούμενη μέρα. Ακόμα μέσα μου έχω τα φανταστικά φτερά των αεροπορικών
εταιριών, κι ας ακύρωσα δυο ταξίδια. Δεν προσγειώθηκα, ενώ τα πουλιά μας
εκδικούνται με γρίπες πτηνών για την αλαζονεία μας, να νομίζουμε ότι πετάμε. Να
νομίζουμε ότι δεν τρέχει τίποτε που έφυγαν τα παιδιά μας από τη γειτονιά, από
την πόλη, από τη χώρα, να νομίζουμε ότι θα είμαστε εκεί σε τακτά διαστήματα να
βοηθάμε σε καμιά μετακόμιση, καμιά φροντίδα σκύλου, καμιά προμήθεια σούπερ
μάρκετ. Διακριτικά, γλυκά, χωρίς φωνές, μακριά από το κλισέ της ελληνίδας
μάνας. Το οποίο, ειρήσθω εν παρρόδω, μας καπέλωσε χωρίς ουδέποτε να το
χρησιμοποιήσουμε. Μαγικές ιδιότητες των κλισέ. Δεν πα να πορεύεσαι χρόνια
κοπιαστικά ενάντια τους, με στόχο να τα κατεδαφίσεις; Αυτά σε έχουν στο μεταξύ
χτίσει ολόγυρα, χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ…
Μαζί με τα πουλιά, έρχονται κι άλλοι να ζητήσουν εκδίκηση
για την αυξημένη κινητικότητα. Οι Άγγλοι με το Μπρέξιτ τους πρωτίστως. Επινοούν
τώρα διευκολύνσεις για να πείσουν τους νέους Ευρωπαίους να γυρίσουν στις
πατρίδες τους, προσφέρουν το εισιτήριο και δυο χιλιάδες ευρώ για τα πρώτα
έξοδα. Θα μπει στον πειρασμό κανένας Πολωνός υδραυλικός άραγε;
Εναλλακτικά, άλλοι ξένοι στην Αγγλία μαθαίνουν την Ιστορία
του τόπου. Τα βράδια μαγειρεύουν εναλλάξ, ο Ιταλός, η Ουγγαρέζα, ο Έλληνας, ο
Ινδός, η Ιταλίδα, η Ισπανίδα. Έχουν γίνει οικογένεια πια, κλεισμένοι στο σπίτι τόσους
μήνες, περιποιούνται το μικρό τους κήπο, μοιράζονται πρώτες ύλες και συνταγές,
κρατάει ο ένας το βιβλίο του άλλου μαθαίνουν τις ερωτήσεις Ιστορίας που
χρειάζεται η πολιτογράφηση, να γίνουν Βρετανοί υπήκοοι. Στο μεταξύ στην Αθήνα κρατώ κι εγώ τα βιβλία
να μάθουν Ιστορία νέες και νέοι από Αλβανία, Ουκρανία, Ρωσία, Ρουμανία, που
ζητούν εδώ πολιτογράφηση. Να γίνουν Έλληνες υπήκοοι. Ο καθένας με την εθνική
Ιστορία του άλλου, ενώ η Ιστορία γίνεται συλλογική. Οι εθνικές ιστορίες ως
παρελθόν που είναι, εκδικούνται κι αυτές για τα φτερά μας, με την ξεπερασμένη
τοπική τους προσήλωση.
Όμως πού θα πάει; Θα περάσει η εκδικητική περίοδος. Θα
ξαναπετάξουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου