Ωραίος καιρός για εκθήλυνση

Το σαββατοκύριακο τα είχε όλα, αρσενικό- θηλυκό και την Άννα Καρίνα να μας αποχαιρετά με τα μάτια πνιγμένα σε μαύρη σκιά. Το αρσενικό ήταν Σάββατο, όμως όλοι μιλούσαν ήδη για την εκθήλυνση που μας έχει καταλάβει και σκάβει τα θεμέλια του πολιτισμού μας. Αλλά τι τα θες, κάθε πολιτισμός όσο πιο πολιτισμένος γίνεται, αυτά παθαίνει. Δεν υπάρχει διαφυγή. Ανεβαίνει το επίπεδο, όλοι θέλουν σχόλη, τέχνη, ευαισθησίες, δεύτερες σκέψεις, διάλογο, συνύπαρξη, αγάπη και στοργή.

 Αγριεμένο το αρσενικό Σάββατο έκανε ό,τι μπορούσε για να μας πνίξει, το έλεγαν μάλιστα Ετεοκλή, ο Πολυνείκης ήταν που είχε μείνει άταφος, και δεν κατόρθωνε η Αντιγόνη να τον θάψει. Ή μήπως Εμπεδοκλή; Όχι, δεν είναι αρκετά φρικ αυτό για τόσες φραγμένες σχάρες. Ο επιτυχώς ταφείς Ετεοκλής, μάλιστα. Αλλά ήδη με μπόλικη υγρασία στην ατμόσφαιρα, που αν δεν είναι η υγρασία εκθήλυνση δεν ξέρω τι είναι.

Σα να μην έφταναν όλ’ αυτά ήρθε η Κυριακή απολύτως εκθηλυσμένη, ηλιόλουστη, με αγιοβασίληδες να τρέχουν στο Σύνταγμα, πόση πια ευτέλεια της πατρικής φιγούρας; Πού ο καιρός που έζευαν ταράνδους και χτυπούσαν το καμτσίκι; Πάνε αυτά, τα έφαγε η φιλοζωική ορθότης, και μη νομίζετε πως είναι από τις ηπιότερες. Θεέ μου που γεννιέσαι σε λίγες μέρες, σώσε κάτι από τις δυνατές γεύσεις και τις σωστές αξίες, θα πίνουμε τη μπύρα ζεστή σε λίγο. Γλιστράμε στη νωχέλεια, στη μαλθακότητα, στην παρακμή. Και το απολαμβάνουμε κιόλας, ακόμα χειρότερα. Συνειρμοί εφηβικοί ορμούν από τα ανεξερεύνητα βάθη του υποσυνείδητου. Εκθήλυνση, λέξη που τη μαθαίναμε στο σχολείο ακριβώς τη στιγμή που μας καπέλωνε η φύση με την αναπόφευκτη θηλυκότητά μας. Πώς να γλιτώσεις; Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά; Κυρίως από τα κορίτσια;

Εκθήλυνση και μαλθακότητα είχαν καταστρέψει τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όρμησαν οι βάρβαροι και την κατέλυσαν, όμως μετά από τόση φασαρία έφτιαξαν πάλι τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία του Γερμανικού έθνους. Άβυσσος η ψυχή των βαρβάρων. Τους περιμέναμε κι εμείς στην Αγορά συναθροισμένοι, κι ως γνωστόν δεν ήρθαν, μπας και βγάλουμε άκρη με την ψυχολογία τους. Τόσος ντόρος, τόση καταστροφή του εκλεπτυσμένου εκείνου πολιτισμού, και να μη παίρνουν εξουσία χωρίς την ευλογία του πάπα; Της Ρώμης; Μας μπέρδεψε κι ο Καβάφης, γιατί να περιμένουμε τους Βαρβάρους; Και δεν εκβαρβαριζόμαστε μόνοι μας; Είναι καλύτερος ο εκβαρβαρισμός ή η εκθήλυνση;

Άντε, πάλι στο αρσενικό- θηλυκό πέσαμε.