Μια μόνο πρόταση έχω, για ένα δώρο που έκανα στον εαυτό μου πριν πολλά χρόνια, όταν κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να κλίνω τον μυ, το ποντίκι δηλαδή, που είναι πολύ ανώμαλο, χειρότερα δεν γίνεται.
Δεν υπήρχε τότε Ιντερνετ και τέτοια, οπότε αγόρασα μια Γραμματική της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, ένα μπλε βιβλιαράκι που προοριζόταν για μαθητές, πάμφθηνο. Κι αφού βρήκα τον περί ου ο λόγος ποντικό, διαπίστωσα ότι είχα αποκτήσει ένα χρησιμότατο εγχειρίδιο, διά πάσα νόσο και πάσα ανοησία που παραμόνευε τις φράσεις και τις λεκτικές μου κατασκευές.
Διότι και για μερικά τριτόκλιτα είχα αμφιβολίες, και αργότερα που απέκτησα παιδιά μπορούσα να ανατρέχω στο τυπωμένο χαρτί, να δείχνω σε διάφορες δύσκολες στιγμές πως δεν υπάρχουν αδιέξοδα στη δημοκρατία, ούτε και στη γλώσσα.
Ολα είναι εκεί, έχουν καταχωρηθεί επίσημα, έστω με μερικές διαφωνίες μεταξύ ειδικών, αλλά τι σημασία έχει, αν σκεφτείτε πως είναι μια γλώσσα που ξεκίνησε να υπάρχει συστηματικά εδώ και δύο αιώνες μόνο;
Εχει γίνει σπουδαία δουλειά. Γι' αυτό κι αξίζει τον κόπο να την υπηρετούμε, να την αφήνουμε να μας προσφέρει τις δυνατότητές της, όπως τη λέξη «δωρεάν» ας πούμε, που κοντεύουν να την καταργήσουν οι οπαδοί της άμεσης μετάφρασης αγγλισμών και απαιτούν με μεγάλες επιγραφές «Ελεύθερες μετακινήσεις» και «ελεύθερο πάρκινγκ για συνοδούς ασθενών» στον Ευαγγελισμό, για παράδειγμα, εννοώντας δωρεάν, σας το λέω για να μην παιδεύεστε.
Το βιβλίο υπάρχει ακόμα και το συστήνω ανεπιφύλακτα. Βεβαίως, βρίσκεις πια τα πάντα στο Ιντερνετ, αλλά θα σας ξαφνιάσει η απλότητα του συστήματος, αν το ξεφυλλίσετε και του επιτρέψετε να σας φωτίσει. Και είναι τόσο ανεβαστικό να ελέγχεις τα παράξενα και απίστευτα της ορθογραφίας και να μην αφήνεις καμία ξινή μαντάμ του Φιλολογικού να σουφρώνει τη μύτη της όταν ξεφουρνίζεις λάθη και κανέναν γερασμένο δικηγόρο να γελά εις βάρος σου όταν διαβάζει ανορθογραφίες στις αναρτήσεις σου.
Υπάρχει ακόμα ταξική αξία στην άψογη διατύπωση πτώσεων και καταλήξεων, στην ορθογραφημένη απόδοση των ρημαδορημάτων του πρώτου και του δεύτερου πληθυντικού, σε κατατάσσουν διάφοροι τύποι σιωπηλά, μη βλέπετε που δεν μιλάνε πια, κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
Και λέγοντας «μιλάνε», θα σας χαρίσω για τα Χριστούγεννα ένα στιχάκι που βοηθάει να αποφεύγεται (και να αποφεύγετε) το άλφα - γιώτα εκεί που δεν χρειάζεται: «Στο εμείς και στο εσείς, πάντα έψιλον θα βρεις!»
Πάντα όμως; Πάντα! Δεν είναι καταπληκτικό;
https://www.efsyn.gr/stiles/triti-matia/224517_protaseis-doron
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου