Αποκάλυψη, δηλαδή εξουσία

Οι μικροί μας ντόπιοι εχθροί του πολιτισμού, αυτοί που έχουν κάψει τη Μαρφίν, το Αττικόν, (και παλιότερα την Πρυτανεία του Πολυτεχνείου, επίσης τον Κατράντζο, το Ατενέ και το Μινιόν- παίρνω τον άξονα Σταδίου, στρίβω Πατησίων) και πολλές φορές έχουν σπάσει μαγαζιά και πετάξει μολότοφ σε Τράπεζες, κατά προτίμηση σε κτίρια νεοκλασικά, που έχουν δολοφονήσει ή προκαλέσει το θάνατο συμπολιτών μας, έχουν δαγκώσει μάρμαρα στα σκαλιά της καθολικής μητρόπολης, που απειλούν ότι θα κάψουν, θα σπάσουν, θα φοβερίσουν, θα χαλάσουν τις γιορτές, θα κλέψουν και θα λιανίσουν, θα ουρλιάξουν και θα καγχάσουν στους δρόμους της αναγάπητης πόλης, αυτοί επίσης που προτρέπουν σε καθολική απελεύθερωση ανθρώπων, ζώων και φυτών και κρεμάλες αφεντικών, επιστροφή στη φύση -και στη βρώμα προς το παρόν ως πρόχειρο υποκατάστατο, όλοι αυτοί οι γνωστοί μας τέλος πάντων και μη εξαιρετέοι, θα πρέπει να νιώθουν πολύ μικροί κι ασήμαντοι μπροστά στο Ισλαμικό κράτος και τα δικά του κατορθώματα. Τι να σου κάνει η αναρχία μπροστά στο όραμα του χαλιφάτου που ξαναστήνει την Αραβία του 6ου αιώνα μ.Χ με όλα της τα αξεσουάρ, από σκηνές με φούντες και χαρέμια, τουρμπάνια, γένια και γιαταγάνια μέχρι σταυρώσεις, αποκεφαλισμούς, μαστιγώματα και λιθοβολισμούς, δηώσεις, κι όλα τα καλά τέλος πάντων, όλη τη γνήσια φρίκη του ένδοξου παρελθόντος εμπλουτισμένη μόνο με τα απαραίτητα: μια κάμερα για καταγραφή και διάδοση του μηνύματος, μερικά καλάσνικοφ, εκρηκτικές ύλες, τέτοια.

Θα μου πείτε με ποιο δικαίωμα κάνω υποθέσεις για την ψυχολογία των αναρχικών μας και τους συγκρίνω με τους ισλαμιστές του χαλιφάτου; Ζώντας στην καταθλιπτική καθημερινότητα που μου δημιουργούν οι πρώτοι έχω ψηθεί, νομίζω, να κατανοώ και των δεύτερων τα κίνητρα. Γύρω μου πολλοί καλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι και οι μεν και οι δε είναι θύματα του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού και θέλουν τυφλά να εκδικηθούν, αυτόν κι εμάς μαζί του, διότι δεν είμαστε παρά το περιεχόμενο του καπιταλισμού, κατά το μάτι τους τ' αλλήθωρο. Από την πολλή καλωσύνη τυφλώνονται οι καλοί άνθρωποι, δεν βλέπουν το πάθος για εξουσία, καθαρή, απόλυτη, ανεμπόδιστη, όπως το Μεσαίωνα στην Αραβία με τις σκηνές και τους σκλάβους, (το πρόγραμμα του χαλιφάτου περιλαμβάνει εγκαθίδρυση της δουλείας, και το χαλιφάτο έχει ήδη ιδρυθεί στη Συρία, γι αυτό θαλασσοπνίγονται οι κάτοικοι της στο Αιγαίο φεύγοντας μαζικά) που εμπνέει τους ισλαμιστές οι οποίοι ετοιμάζουν την Αποκάλυψη, και την κάπως θολότερη εικόνα, τη χλωμότερη που έχουν περί της δικής τους Αποκάλυψης οι δικοί μας εδώ, οι οποίοι, ναι μεν είναι εραστές της βίας και θέλουν να κάψουν, να σπάσουν, να βρίσουν, να χέσουν, να μαχαιρώσουν και να φτύσουν, αλλά θα πρέπει να αισθάνονται κάπως επαρχιώτες αυτές τις τελευταίες μέρες.

Ίσως χρειάζονται μάλιστα και λίγο τη συμπάθειά μας.