Δεν διαβάζω, δεν διαβάζω

Καθώς η άνοιξη ωριμάζει, αρχίζουν τα διαβάσματα, τα μεγάλα ξενύχτια μαθητών
και φοιτητών για εξετάσεις. Μυούνται τα παιδιά στην καφεΐνη, αρχίζουν την ήπια
εξάρτηση, γνωρίζουν τη χαρά να κυβερνούν τις αντοχές τους, απαραίτητη
προϋπόθεση προόδου και επιτυχιών. Διαβάζουν τα παιδιά και θα 'πρεπε και
μερικοί μεγάλοι να διαβάσουν.

Περιμένουν στοιβαγμένα ένθετα εφημερίδων στο τραπεζάκι του σαλονιού. Αρχίζουν
από το «πώς να συμπληρώσετε τη φορολογική σας δήλωση», απλά. Κατι σαν
«Εισαγωγή στην Επιστήμη της συμπλήρωσης». Πέρασαν οι μέρες και δεν έμαθα το
κεφάλαιο. Οι καφέδες δεν μπορούν να με κρατήσουν ξύπνια το βράδυ. Ακολουθούν
εξειδικευμένα αναγνώσματα, όπως: «Πώς θα πληρώσετε λιγότερους φόρους,
συμπληρώνοντας έξυπνα», «Πώς θα βγείτε κερδισμένοι από τη δήλωση», «Πώς θα
ξεφύγετε από τις παγίδες της εφορίας». Υπάρχουν και μερικά με απροκάλυπτα
άσεμνο περιεχόμενο: «Πώς θα ξεγελάσετε την εφορία!». Μικρά γράμματα, σκούρο
χαρτί, άχαρη γλώσσα. Πόσο κουράγιο χρειάζεται κανείς και φιλομάθεια για να
συμπληρώσει έξυπνα μια δήλωση; Οι άνθρωποι που τα διαβάζουν και τα
ξεκοκαλίζουν όλα αυτά βρίσκουν, στ' αλήθεια, τον τρόπο; Τις βραδιές που
περνάνε, μελετώντας τα κατεβατά, τις εξαργυρώνουν; Είναι η μελέτη αποδοτική,
βγαίνει η δήλωση έξυπνη, γίνεται ξεφτέρι;

https://www.tanea.gr/2001/05/10/opinions/analwsima-den-diabazw-den-diabazw/
Λάθος εξετάσεις πέρασα στη ζωή, και αυτή τη συνταγή δεν την πιστεύω. Περνούν
οι μέρες, πλησιάζουν, και σαν ατίθασος μαθητής αρνούμαι να ξεφυλλίσω τις
στοίβες των υποσχέσεων. Η δήλωση δεν θα γίνει έξυπνα, θα είμαι ευτυχής όταν
απλώς γίνει και βέβαιη ότι συμπληρώθηκε με τον πιο κουτό τρόπο. Μήπως δεν
είναι κουταμάρα η κατηγορία μου, αναπόδραστη ούτως ή άλλως; Ας τελειώσουμε,
τουλάχιστον, να διαβάσω κάτι αγαπημένο, να φτιάξω και κανέναν καφέ στο παιδί
που δίνει Πανελλήνιες.