«Ξέρετε την ιστορία αυτού του πίνακα;» με ρωτά ο φυλακας με το που μπήκα μέσα. «Ξέρω την ιστορία που δείχνει», του λέω, και ξερω και την άλλη δίπλα, την «Κρίση του Πάριδος» και την παραδίπλα, όσες έχουν ελληνική μυθολογία! Γουρλώνει τα μάτια. Είμαι ελληνίδα, εξηγώ. Τα μαθαίνουμε καλά αυτά!
Πραγματικά, κι ό,τι μαθαίνει κάνει μικρός δεν το ξεχνά. Ωραία κι ανεκτίμητη η ελληνική μυθολογία και παγκοσμίως διάσημη, αλλά θα ήθελα να είχα μάθει και λίγη παραπάνω ευρωπαϊκή ιστορία, να μην είμαι τόσο άσχετη όταν ταξιδεύω, να καταλαβαίνω και λίγο παραπέρα τι παίζεται, μετά τους Έλληνες θεούς και ήρωες, όταν αρχίζουν οι δυναστείες και οι πόλεμοι, τα κράτη και οι θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις, και οι αντιμεταρρυθμίσεις, και τα γερμανικά κρατίδια, και η Χάνσα, και η Αυτοκρατορία, αγία ρωμαϊκή μεν, του γερμανικού έθνους δε, εκεί αρχίζει στη μνήμη η σαλάτα του βιαστικού περάσματος, και χάνω το νήμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου