Στα μαγαζάκια των μουσείων μου τρέχουν τα σάλια. Θέλω όλα τα μαντίλια, τα μαγνητάκια, τα λευκώματα, αλλά προπάντων θέλω όλα τα παιδικά βιβλία. Κάθομαι καμία ωρίτσα και διαβαζω όρθια όσα μπορώ, αλλά δεν συγκρίνεται με την απόλαυση να τα έχεις σπίτι και να τα ξεφυλλίζεις sans cesse les jours de tristesse. Είναι ισχυρα αντικαταθλιπτικά, δείχνουν τον κόσμο όμορφο και εξηγούν απλά τα πάντα. Και στην ουσία, τα μόνα ψώνια που αξίζουν, τα μόνα πράγματα που δεν βρισκεις στην Αθήνα
Παρασκευή 5 Αυγούστου 2022
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Aς βάλω κι εγώ αυτή τη φωτογραφία, επειδή έτσι όπως την είδα να περνάει στο σημερινό χάζεμα σχεδόν ξανάνιωσα εκείνο το γλυκό ξάφνιασμα που ...

-
Είναι η τελευταία του μέρα ως Πρωθυπουργού και τον δείχνει η τηλεόραση να αποχαιρετά τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Χαμογελαστός και ψύχραι...
-
Πήρα χτες το απογευματάκι το μετρό. Είχε κόσμο, έμεινα όρθια κι άκουγα έναν καυγά να εκτυλίσσεται ανάμεσα σε δυο καθημένους σε θέσεις αντι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου