Ροζ πορεία

Πήρα νέα από δυο παλιές αμερικανίδες φίλες που είχα να δω χρόνια, ακόμα και να γράφουν στο facebook. Μου έστειλαν φωτογραφίες από τη μεγάλη πορεία των γυναικών στη Νέα Υόρκη, με σκουφάκι ροζ και οι δυο τους, μέσα στο πλήθος χαμογελαστές. Με ξαφνιάζουν, είναι κάτι τόσο διαφορετικό αυτή η μεγάλη πορεία από τις δικές μας ‘μεγάλες πορείες’ που ζούμε κάθε τρεις και λίγο. Δεν τους το είχα των Αμερικανών, τους θεωρούσα απολίτικους, δεν κάνουν αυτοί πορείες, νόμιζα. Έτσι τους θεωρούμε όλοι, αφοσιωμένους στο κυνήγι της προσωπικής ευημερίας, έχουν εξάλλου δημοκρατικό  πολίτευμα που λειτουργεί κανονικά, γιατί να ασχολούνται; Την επόμενη μέρα της εγκατάστασης του προέδρου κιόλας; Αφού κέρδισε στις εκλογές, τι μπορούν να του πουν;

Είχαν πολλά να πουν, όπως απεδείχθη. Τον παρακολουθούσαν, τις δηλώσεις του, τις πόζες του, τις απειλές του. Όλο αυτό το αντριλίκι που μας έχει λούσει επί μήνες, κι αυτός κι οι παρόμοιες καρικατούρες ανά τον κόσμο. Κι εκεί που ήμουν έτοιμη να καταγράψω την απογοήτευση μου, το συμπέρασμα πώς πάει, κουράστηκαν οι ευημερούντες λαοί, βαρέθηκαν τον πολιτισμό, τα πτυχία, όλον αυτό τον κόπο, τους καλούς τρόπους, το σεβασμό στις γυναίκες, κι άντε μετά να σέβεσαι και τους γκέι, τα ΑΜΕΑ, δεν θέλουν άλλο σεβασμό σε τίποτε, ξεμώραναν και τους πήρε το παράπονο, παραιτούνται από το δικαίωμα του πολίτη ήσυχα και σταθερά, θέλουν ηγέτη που παριστάνει ότι καθαρίζει για πάρτη τους, να διώχνει τους ξένους (Ωστόσο με τον Τραμπ γίνεται για πρώτη φορά μετανάστρια πρώτη κυρία των ΗΠΑ, πλάκα δεν έχει;) και να τους απαλλάξει απ’ όλες αυτές τις αποχρώσεις και τις συζητήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα των άλλων, τα δικά τους θα τα υπερασπιστεί εννοείται, κι αναρωτιόμουν πού θα σταματήσει το εκκρεμές με τη φόρα πού ’χει πάρει, αυτά τα κορίτσια με μπέρδεψαν. Ίσως δεν είναι εκκρεμές τελικά, αλλά κάποια άλλη κίνηση της φυσικής, δεν ξέρω. Ή αυτά τα σχήματα δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τη χώρα της Ρόζας Παρκς, θυμάστε εκείνη τη μαύρη που αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στον λευκό, όπως όριζε ο νόμος τότε, μια γυναίκα μόνη στο λεωφορείο. Είναι τόσο βαθιά η πεποίθηση των δικαίων στις γυναίκες φαίνεται, εκεί στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ, που δεν μπορούμε να τη συλλάβουμε εμείς οι μεσογειακές μετά από τόσα χρόνια θαυμασμού του μάγκα του πολλά βαρύ, και όσων συνεπάγεται.

Έχουν αυτές, κι αυτοί, την ισχυρή αίσθηση δικαίου, έχει ο άλλος την εξουσία, με όλους τους ωραίους θεσμούς, να δούμε τι θα γίνει. Πάντως το μέγα αρσενικό την τρίτη μέρα της προεδρίας μετακίνησε την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Ισραήλ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ, και τώρα πρέπει να διαδηλώσουν όσοι τον ψήφισαν για να πάψει η Αμερική να ανακατεύεται στις υποθέσεις του κόσμου.