Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

Επιστολή σε νέους

Αγαπημένα νεαρά κορίτσια
και λιγότερα αγόρια
Εσείς που σας γνωρίζω και είμαστε ακόμα φίλοι εδώ, και είμαι σίγουρη ότι σας έχω τσαντίσει (και με έχετε βεβαίως, αλλά κρατιόμαστε εκατέρωθεν επειδή αγαπιόμαστε)
Ξέρετε εσείς ποια λέω.
Συμμετέχετε σε κάτι ομάδες, "Έρανος για τα παιδιά του Ρουβά" και "Αποχαιρετισμός στον Μπογδάνο" και δεν ξέρω τι άλλο, νομίζοντας πως είναι αστείο. Θέλω να σας υπενθυμίσω, σα γριά φίλη που θα μπορούσα να είμαι μαμά σας, ή γιαγιά σας, ότι πια δεν είστε απλοί πολίτες, όχι μόνο. Είστε πια με τους νικητές, είστε με το κόμμα που κυβερνά, είστε, κατά κάποιο τρόπο, καθεστώς. Κι αυτές οι ομάδες είναι, κατά κάποιο τρόπο πάλι, καθεστωτικές. Και ο -έστω διαδικτυακός- τραμπουκισμός, είναι κι αυτός καθεστωτικός.
Θα ήθελα να σκεφτείτε αν αυτή η συμμετοχή θα μπορούσε να σας κάνει κάποτε να ντραπείτε. Επειδή σας πονάω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...