Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2024

Καλή θητεία δήμαρχε

 

Αγαπητέ μας δήμαρχε, εύχομαι καλή δύναμη στο δύσκολο έργο σου, θα σου χρειαστεί πολύ, αν κρίνω από την τελετή ορκωμοσίας και τις γκρίνιες που προκάλεσε. Σε κάθε βήμα σου αυτό θα συμβαίνει, κριτική από δεξιά κι από αριστερά, πολύ συχνά ανούσια και άδικη. Δεν θα είναι εύκολο να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου, την οποία ωστόσο χρειάζεσαι πολύ, κι εμείς οι κάτοικοι αυτής της πόλης τη χρειαζόμαστε περισσότερο. 

Δήμαρχε μας, διαδέχεσαι έναν δήμαρχο που έχασε τις εκλογές για έναν παράξενο λόγο: Ο Κώστας Μπακογιάννης έσπασε τα νεύρα των Αθηναίων με τα έργα στην Πανεπιστημίου, αυτό το ράβε- ξήλωνε που κράτησε σε όλη τη θητεία του. Και λέω παράξενο επειδή συνήθως οι Αθηναίοι ψηφίζουν σα να ζουν κάπου άλλού, σαν να μην τους αφορά ό,τι συμβαίνει στην πόλη, σα να έχουν παραιτηθεί από κάθε ελπίδα βελτίωσης της καθημερινότητας και να μπορείς εύκολα να τους δελεάσεις με μια φαντασμογορική χριστουγεννιάτικη διακόσμηση.

Αυτή τη φορά όμως ψήφισαν σαν αληθινοί περιπατητές του κέντρου, σαν κάτοικοι της πόλης τους. Ίσως να έχουμε πλέον μπουχτίσει αυτή τη συμπεριφορά, ίσως είναι ευκαιρία να προσληφθεί αυτό το μήνυμα, και να ελπίσει κανείς ότι κάποια πράγματα μπορεί να αλλάξουν. 

Παίρνω το θάρρος λοιπόν δήμαρχε μας να σε συμβουλεύσω ως μακράς θητείας περιπατητής στην πόλη μας: Μην πιάσεις κι εσυ τα μεγάλα έργα, να χαρείς. Μην αρχίσεις να αναπλάθεις την Ομόνοια, την Πανεπιστημίου, τον Εθνικό κήπο, τα πάρκα, τα φαρδιά πεζοδρόμια και τις μεγάλες πλατείες, όλα τα μέρη που είναι ήδη μεγάλα και ωραία. Μόνο συντήρηση θέλουν αυτά, το έχουμε πια καταλάβει. Λίγη καθαριότητα, λίγη καθημερινή, βαρετή αλλά αναγκαία φροντίδα. Υπάρχουν όμως τόσα μέρη δίπλα σ’ αυτά που χρειάζονται αληθινή παρέμβαση. 

Πάρε την Πανεπιστημίου και την ατυχή ανάπλαση: δίπλα είναι η Σταδίου, θλιβερή και κακοποιημένη, με κλειστά μαγαζιά, μουτζουρωμένα ερείπια, και ένα πεζοδρόμια στη γωνία με Αιόλου που βυθίζεται από το 1980, όταν έβαλαν φωτιά στον Κατράντζο. Είναι κι αυτός σημαντικός δρόμος, δήμαρχε μας, και χρειάζεται πολλά. Στρέψε εκεί τη δράση και το ενδιαφέρον, θα εκτιμηθεί κάθε βήμα που ίσως καταφέρεις να κάνεις. Καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι δουλειά δημάρχου να ζωντανέψει ένα ολόκληρο προβληματικό κομμάτι του κέντρου, όμως κάτι θα μπορεί να κάνει. Ψάξε το.

Κι έπειτα, ρίξε μια ματιά στα ερείπια του κέντρου, σκεπασμένα με κουρελιασμένες λινάτσες ή γυμνά, που σαπίζουν τριγυρισμένα από τα νέα μας πρότζεκτ, και σκέψου κι εκεί μήπως μπορεί κάτι να κάνει η δημαρχία; Και τα παρατημένα γιαπιά σε κάθε γειτονιά, ίσως κι αυτά υποπέσουν στην αντίληψη σου. Κάποιος νόμος, κάποιος κανονισμός, δεν θα υπάρχει να μπορείς να τα αλλάξεις;

Έχουμε μάθει αγαπητέ δήμαρχε να ζούμε στην πόλη αυτή με το κεφάλι κάτω, αναγκαστικά, γιατί αλλιώς θα σκοντάφτουμε σε κάθε βήμα, κι αυτή η στάση μας έχει εξασκήσει στο συμβιβασμό. Δεν ξέρουμε να ζούμε και να ζητάμε καλύτερη καθημερινότητα. Περπατάμε στους δρόμους γιατί τα πεζοδρόμια δεν μας χωράνε, η ζωή μας κινδυνεύει κάθε λεπτό. Για δες λοιπόν εκείνες οι στοές που έγιναν στις γειτονιές για να φαρδύνουν τα πεζοδρόμια, μήπως γίνεται με κάποιο τρόπο να ενωθούν μεταξύ τους; Και μη μου πεις ότι είναι θέμα υπουργείου τάδε, δεν αντέχουμε πια να ακούμε τέτοια. Βρες εσυ τα ζητήματα και πες τα, και ανάδειξε τα. Έχουμε κουραστεί και μπουχτίσει, θα τα καταλάβουμε, πιστεύω. 

Η αλήθεια είναι πως η συνεργασια με τους πολίτες δεν γίνεται αυτονόητα. Ας πούμε, ο μπλε κάδος μας ανακύκλωσης είναι καθημερινά γεμάτος σκουπίδια, οπότε, όλη η δική μου προσπάθεια, που καθαρίζω τα κεσεδάκια και τις κονσερβες, πάει χαμένη, αφού τελικά αναγκάζεται το απορριματοφόρο να τα μαζέψει όλα μαζί. Κάπως πρέπει να εκπαιδευτούν οι δημότες, και φοβάμαι ότι άλλη εκπαίδευση από τα πρόστιμα δεν έχει βρεθεί. 

Σε κάθε περίπτωση αγαπητέ δήμαρχε, σου εύχομαι καλή χρονιά και καλή θητεία. Έχω πολλές ιδέες να σου πω ακόμα, αλλά θα τελειώσω με μια γενική προτροπή. Μην απαξιώσεις όλα όσα έκανε ο προηγούμενος. Κράτα μια συνέχεια στα πεπραγμένα, στις καλές ιδέες, αναγνώρισε τις. Η πολιτική στάση απαξίωσης των αποχωρούντων, με κάποιο παράξενο τρόπο, έχει κακές επιπτώσεις στη δική μας καθημερινότητα. 

Καλή δύναμη. 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...