Μια μέρα με βροχή πήρα τη φωτογραφική μου μηχανή και φωτογράφισα τα ρωμαϊκά μωσαϊκά στον Εθνικό κήπο. Σκέφτηκα ότι θα γυαλίζουν και θα φαίνονται τα χρώματα με τη βροχή, και πράγματι. Τα τόνισα και λίγο στον επεξεργαστή, να ξεχωρίσουν, να τα φανταστούμε όπως θα ήταν στην πολυτελή βίλα της ρωμαϊκής περιόδου, η οποία κράτησε πολύ περισσότερο από τον Χρυσό αιώνα του Περικλή, κι η Αθήνα ευημερούσε ως Οξφόρδη του αρχαίου κόσμου. Το μωσαϊκό είναι υπέροχο, κι αφού διατηρήθηκε τόσους αιώνες δεν θα πάθει τίποτε να μένει εκτεθειμένο έτσι. Καμιά φορά με πιάνει λίγη ανησυχία, αλλά μετά σκέφτομαι πολύ καλύτερα είναι εκεί από το να αποκλειστεί σε κανα μουσείο, ή αποθήκη ή οτιδήποτε. Μακάρι να βρέχει συχνότερα και να το γυαλίζει ωραία.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
Πήρα χτες το απογευματάκι το μετρό. Είχε κόσμο, έμεινα όρθια κι άκουγα έναν καυγά να εκτυλίσσεται ανάμεσα σε δυο καθημένους σε θέσεις αντι...
-
Από τη δεκαετία του 1970, που τέλειωσα τις δευτεροβάθμιες σπουδές μου, δεν καταλαβαίναμε γιατί μαθαίναμε λατινικά. «Θα σας χρειαστούν στ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου