Στην Κεντρική Αγορά της Βαλένθιας γυρίστηκε ένα χάπενινγκ με όπερα και ανέβηκε στο Γιουτιούμπ, όπου κάνει θραύση.
Ξαφνικά τα μεγάφωνα παίζουν μουσική από την Τραβιάτα του Βέρντι και πωλητές με ποδιά αφήνουν το μαγαζί, βγαίνουν στη μέση και τραγουδούν.
Εντάξει, προφανώς ήταν τραγουδιστές της όπερας που είχαν ντυθεί πωλητές, αλλά ήταν τόσο όμορφο να εμφανίζονται ξαφνικά με τις ποδιές και να αρχίζουν τα τραγούδι, τόσο εξαιρετικό και ανέλπιστο, που ο φακός κατέγραψε μερικούς αγοραστές- ακροατές να δακρύζουν από συγκίνηση. Τραγούδησαν τη σκηνή από το πάρτι, εκείνη της αρχής που έχει και βαλσάκι, και χόρεψαν στη μέση της Κεντρικής Αγοράς στη Βαλένθια, κρατώντας ποτηράκια σαμπάνιας που προσφέρθηκε από τα μαγαζιά. Στο τέλος οι τραγουδιστές ύψωσαν ένα πανό, «Είδες πόσο πολύ σου αρέσει η όπερα;» έγραφε.
Διαφήμισαν και την Όπερα και την Αγορά και χάρισαν σε όσους έτυχαν εκεί τη στιγμή εκείνη μια μικρή ανακάλυψη: πόσες δυνατότητες απόλαυσης και χαράς κρύβουν οι άνθρωποι, ανεκμετάλλευτες. Και τώρα βέβαια αρχίζει κανείς να ονειρεύεται παρόμοια πράγματα στην Αθήνα. Αλλά πρέπει να υπολογίσουμε ότι το σκηνικό είναι δύσκολο.
Το καλοκαίρι μια ομάδα παιδιών τραγούδησε ολόκληρη την Κάρμεν στον δρόμο, στην πλατεία Καπνικαρέας για την ακρίβεια, κι ήταν εξαιρετικά. Ας μη ζητάμε παραπάνω. Για να φτάσει να γίνει η Αγορά σκηνικό όπερας πρέπει να αλλάξουν πολλά. Πρώτα χρειάζεται γενική καθαριότητα, ύστερα βάψιμο, καλό σφουγγάρισμα και στέγνωμα του πατώματος, να μην τσακιστούν γλιστρώντας κοινό και τραγουδιστές, γιατί μπορεί να ξεχαστούν με την όπερα, να μην είναι συγκεντρωμένοι όπως όταν ψωνίζουν τα κρεατικά τους. Αν γίνουν όλα αυτά θα μπορεί να παιχτεί μετά και η Αΐντα, γιατί τέτοιο έργο στη Βαρβάκειο θα είναι εφάμιλλο με τη διώρυγα του Σουέζ.
https://www.tanea.gr/2010/02/09/opinions/analwsima-balenthiaaaa/
Ξαφνικά τα μεγάφωνα παίζουν μουσική από την Τραβιάτα του Βέρντι και πωλητές με ποδιά αφήνουν το μαγαζί, βγαίνουν στη μέση και τραγουδούν.
Εντάξει, προφανώς ήταν τραγουδιστές της όπερας που είχαν ντυθεί πωλητές, αλλά ήταν τόσο όμορφο να εμφανίζονται ξαφνικά με τις ποδιές και να αρχίζουν τα τραγούδι, τόσο εξαιρετικό και ανέλπιστο, που ο φακός κατέγραψε μερικούς αγοραστές- ακροατές να δακρύζουν από συγκίνηση. Τραγούδησαν τη σκηνή από το πάρτι, εκείνη της αρχής που έχει και βαλσάκι, και χόρεψαν στη μέση της Κεντρικής Αγοράς στη Βαλένθια, κρατώντας ποτηράκια σαμπάνιας που προσφέρθηκε από τα μαγαζιά. Στο τέλος οι τραγουδιστές ύψωσαν ένα πανό, «Είδες πόσο πολύ σου αρέσει η όπερα;» έγραφε.
Διαφήμισαν και την Όπερα και την Αγορά και χάρισαν σε όσους έτυχαν εκεί τη στιγμή εκείνη μια μικρή ανακάλυψη: πόσες δυνατότητες απόλαυσης και χαράς κρύβουν οι άνθρωποι, ανεκμετάλλευτες. Και τώρα βέβαια αρχίζει κανείς να ονειρεύεται παρόμοια πράγματα στην Αθήνα. Αλλά πρέπει να υπολογίσουμε ότι το σκηνικό είναι δύσκολο.
Το καλοκαίρι μια ομάδα παιδιών τραγούδησε ολόκληρη την Κάρμεν στον δρόμο, στην πλατεία Καπνικαρέας για την ακρίβεια, κι ήταν εξαιρετικά. Ας μη ζητάμε παραπάνω. Για να φτάσει να γίνει η Αγορά σκηνικό όπερας πρέπει να αλλάξουν πολλά. Πρώτα χρειάζεται γενική καθαριότητα, ύστερα βάψιμο, καλό σφουγγάρισμα και στέγνωμα του πατώματος, να μην τσακιστούν γλιστρώντας κοινό και τραγουδιστές, γιατί μπορεί να ξεχαστούν με την όπερα, να μην είναι συγκεντρωμένοι όπως όταν ψωνίζουν τα κρεατικά τους. Αν γίνουν όλα αυτά θα μπορεί να παιχτεί μετά και η Αΐντα, γιατί τέτοιο έργο στη Βαρβάκειο θα είναι εφάμιλλο με τη διώρυγα του Σουέζ.
https://www.tanea.gr/2010/02/09/opinions/analwsima-balenthiaaaa/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου