Αποχή εγώ; Ένα αστειάκι έκανα. Δεν θα μπορούσα ποτέ, και να το αποφάσιζα, που δεν το αποφασίζω, δεν θα με άφηνε ο μπαμπάς μου.
Μπορεί να μη ζει πια, αλλά δεν παύει να είναι αυστηρός σε διάφορα ζητήματα, όπως αυτό. Στις εκλογές είναι πάντα παρών εξάλλου.
Κάθε φορά συνομιλώ μαζί του νοερά, σχολιάζουμε, διαφωνούμε, αν και τσακωνόμαστε όλο και πιο σπάνια όσο περνούν τα χρόνια. Καθώς μεγαλώνω διαπιστώνω ότι είχε δίκιο σε πολλά, όπως γίνεται συνήθως. Αν και ακόμα δεν έχω παραδεχτεί ότι είχε δίκιο να ξυπνάει τη μέρα των εκλογών στις 5.30 το πρωί και να πηγαίνει πρώτος-πρώτος να ψηφίσει, λες κι αν πήγαινε δεύτερος δεν θα του έδιναν ψηφοδέλτια. Υπήρχε μια υπερβολή σε αυτή τη συνήθεια, που την είχε αποκτήσει ως συνταξιούχος, αλλά δεν αποκλείεται να μου συμβεί και αυτό σε κάποια ηλικία. Νιώθεις ότι το μέλλον είναι αβέβαιο, η υγεία σου επισφαλής, μπορεί κάτι να πάθεις μέχρι το μεσημέρι, οπότε καλύτερα να εξασφαλίσεις την ψήφο!
Πριν φέξει λοιπόν σηκωνόταν εκείνες τις Κυριακές και δεν παρέλειπε να φτιάξει καφέ και να ξυπνήσει και τους υπόλοιπους στο σπίτι, μην τυχόν και κατά λάθος κανένας κοιμηθεί μέχρι τη δύση του ηλίου.
Ουσιαστικά τιμούσε με ολοήμερη εγρήγορση τη διεξαγωγή της ύψιστης αυτής δημοκρατικής διαδικασίας, όπως δεν παρέλειπε να μας θυμίσει ότι είναι. Είχε ζήσει βέβαια δυο- τρεις πολέμους, προσφυγιά, αιχμαλωσία, δικτατορίες, οπότε είχε βαθύτερους λόγους να εκτιμά και να απολαμβάνει την τόσο πολιτισμένα ρυθμισμένη αυτή σύγκρουση. Όποτε με πιάνουν μηδενιστικές διαθέσεις και απορρίπτω συλλήβδην το σύστημα, τον θυμάμαι να βροντοκοπά επίτηδες τα μπρίκια στην κουζίνα αχάραγα, για να μας ξυπνήσει τις Κυριακές των εκλογών, και τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα.
http://www.tanea.gr/2009/09/25/opinions/analwsima-prwi-me-ti-drosoyla/
Μπορεί να μη ζει πια, αλλά δεν παύει να είναι αυστηρός σε διάφορα ζητήματα, όπως αυτό. Στις εκλογές είναι πάντα παρών εξάλλου.
Κάθε φορά συνομιλώ μαζί του νοερά, σχολιάζουμε, διαφωνούμε, αν και τσακωνόμαστε όλο και πιο σπάνια όσο περνούν τα χρόνια. Καθώς μεγαλώνω διαπιστώνω ότι είχε δίκιο σε πολλά, όπως γίνεται συνήθως. Αν και ακόμα δεν έχω παραδεχτεί ότι είχε δίκιο να ξυπνάει τη μέρα των εκλογών στις 5.30 το πρωί και να πηγαίνει πρώτος-πρώτος να ψηφίσει, λες κι αν πήγαινε δεύτερος δεν θα του έδιναν ψηφοδέλτια. Υπήρχε μια υπερβολή σε αυτή τη συνήθεια, που την είχε αποκτήσει ως συνταξιούχος, αλλά δεν αποκλείεται να μου συμβεί και αυτό σε κάποια ηλικία. Νιώθεις ότι το μέλλον είναι αβέβαιο, η υγεία σου επισφαλής, μπορεί κάτι να πάθεις μέχρι το μεσημέρι, οπότε καλύτερα να εξασφαλίσεις την ψήφο!
Ουσιαστικά τιμούσε με ολοήμερη εγρήγορση τη διεξαγωγή της ύψιστης αυτής δημοκρατικής διαδικασίας, όπως δεν παρέλειπε να μας θυμίσει ότι είναι. Είχε ζήσει βέβαια δυο- τρεις πολέμους, προσφυγιά, αιχμαλωσία, δικτατορίες, οπότε είχε βαθύτερους λόγους να εκτιμά και να απολαμβάνει την τόσο πολιτισμένα ρυθμισμένη αυτή σύγκρουση. Όποτε με πιάνουν μηδενιστικές διαθέσεις και απορρίπτω συλλήβδην το σύστημα, τον θυμάμαι να βροντοκοπά επίτηδες τα μπρίκια στην κουζίνα αχάραγα, για να μας ξυπνήσει τις Κυριακές των εκλογών, και τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα.
http://www.tanea.gr/2009/09/25/opinions/analwsima-prwi-me-ti-drosoyla/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου