Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

Καλαμάκια και μπατονέτες



                 Δεν θυμάμαι πια, πού ακριβώς θα καταργηθούν τα πλαστικά καλαμάκια για λόγους περιβαλλοντικούς, στη Μεγάλη Βρετανία ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ο Κάρολος και η Καμίλα στην Αθήνα είχαν πιει το κοκτέιλ τους χωρίς καλαμάκι, οπότε μάλλον της δικής τους χώρας την ιδέα διαφήμιζαν. Εκεί θα κυκλοφορούν πια μόνο καλαμάκια από φυσικά υλικά, χάρτινα, μπαμπού, και αντίστοιχες μπατονέτες αυτιών, για λιγότερο πλαστικό
                Είχα μόλις επιστρέψει από το Λονδίνο, όπου είχα λίγο τρομάξει από τις ποσότητες πλαστικών συσκευασιών που έβλεπα να συσσωρεύονται σε κάθε καλάθι του Δήμου σε χρόνο μηδέν. Κάθε σάντουιτς, κάθε βιαστικό καφεδάκι, κάθε μπισκότο, κάθε ποτηράκι νερό, κάθε ώρα και στιγμή ανθρώπων που δουλεύουν όλη τη μέρα και κυκλοφορούν στους δρόμους, προσφέρεται σε ασφαλή πλαστική συσκευασία. Απομονωμένο από τα μικρόβια, από τα ανθρώπινα χέρια, από τη σαπίλα των γειτονικών προϊόντων, το κάθε φαγάκι, η κάθε μπουκίτσα άμεσης κατανάλωσης παραδίδεται στο δικαιούχο έναντι μικρού ποσού, κι αμέσως το σελοφάν, το πλαστικό, σκληρό, μαλακό, διαφανές ή χρωματιστό, είναι για πέταμα και πάει να βρει το σωρό των άλλων στο καλάθι του Δήμου.
Περπατάς στους πολύβουους δρόμους ανάμεσα σε βουνά πλαστικού, που υψώνονται κάθε τόσο, και θαυμάζεις την ανθρώπινη άνεση και αδιαφορία στη γυαλιστερή τους όψη. Ο νεαρός εργαζόμενος σκληρά πληθυσμός του Λονδίνου ίσως δεν έχει χρόνο να χαζεύει ντοκιμαντέρ που δείχνουν χελώνες να πνίγονται από πλαστικές σακκούλες και σωρούς πλαστικού στην καρδιά του Ειρηνικού που έχει μαζευτεί εκεί από τα ρεύματα, οπότε μπορεί να συνδυάζει λιγότερο από μας τους συνταξιούχους περιπατητές τις εικόνες των ξέχειλων καλαθιών και των μολυσμένων θαλασσών. Κάποιοι τέτοιοι τύποι σαν εμάς θα είναι μάλλον οι νομοθέτες που αποφάσισαν να ξεκινήσουν την καταπολέμηση του πλαστικού μιας χρήσεως από τις μπατονέτες και τα καλαμάκια.
                Μακριά από μένα η υποψία σαρκασμού. Το θεωρώ πολύ σπουδαίο σαν ιδέα να ξεκινήσει κανείς την καταπολέμηση του πλαστικού από κάτι τόσο λεπτό και διακριτικό όπως αυτά τα δυο είδη. Αν η δυνατότητα του ανθρώπου να ευαισθητοποιηθεί για το περιβάλλον κυμαίνεται από το πάχος της μπατονέτας ως το πάχος που έχουν τα καλαμάκια για κοκτέιλ, αντίστοιχη είναι και η ελπίδα για την αρμονική  συμβίωση με τις φάλαινες στη θάλασσα και τα ζώα της ζούγκλας στη στεριά.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...