Πώς τις διαλέγουν τις γυναίκες; Προτιμούν τις εμφανώς υπέρβαρες, ή αυτές που απλώς φαίνονται να φροντίζουν τον εαυτό τους και θα τις ενοχλούσε έστω και λίγη κοιλίτσα; Οι εμφανίσεις στην πλαζ απειλούν την καθημερινότητά μας. Πόσο άγχος καλλιεργείται με την προοπτική της μεγάλης αυτής χαλάρωσης... Τα τρόλεϊ στολίστηκαν με διαφημίσεις εσωρούχων και σωμάτων εξωγήινης τελειότητας.
Είναι ίσως η τελευταία κοινωνική καταπίεση που ακόμα έχει πέραση. Ας ζούμε μέσα σε αφθονία τροφής, ας έχουμε τη δυνατότητα να συσσωρεύσουμε λίπος αρκετό για τη διάσχιση της Σαχάρας, δεν θέλουμε να το δείχνουμε. Είναι η μόνη σεμνοτυφί απου μας έχει απομείνει. Τα πάχη μας, οι αμαρτίες μας. Θέλουμε να εμφανιζόμαστε στις παραλίες εξαϋλωμένες, αποστασιοποιημένες από την πλούσια υλική υποδομή του σύγχρονου βίου. Αθώς, σα ν αμη ριχτήκαμε ποτέ σε σοκολατένιες λιχουδιές, σα να μην έχουμε πατήσει πόδι σε ταβέρνα. Νεράιδες.
Δικαιούνται και οι άνδρες βέβαια μια νερίδα άγχους, αλλά σαφώς μικρότερη. Η προσπάθεια για ωραία εμφάνιση βαραίνει τους ώμους των γυναικών, όπως τόσες και τόσες ευθύνες του πολιτισμού. Με αυταπάρνηση διεξάγουμε τον αγώνα τον καλό, έναν αγώνα χωρίς μετάλλια και δόξα. Με μόνο στόχο τη βελτίωση ενός θεάματος που δεν χαιρόμαστε καν οι ίδιες.
Πρόκειται για κοινωνική προσφορά που δεν εκπίπτει καν από τους φόρους, κι επιπλέον επισύρει σχόλια ειρωνικά αντί επαίνων.
Αχάριστη κοινωνία, θα μπορούσε κανείς να ανακράξει. Και θα είχε δίκιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου