Με έπιασε παγωνιά στο βουνό, έριχνα ξύλα στη σόμπα, αλλά ζεστασιά τίποτα. Στο σπίτι του γείτονα, μόλις μπήκα χρειάστηκε να βγάλω το μπουφάν. Με μια μικρή σομπίτσα το δωμάτιο ήταν φούρνος, δίπλα η κουζίνα το ίδιο, παραδίπλα και η κρεβατοκάμα- ρα. Μα πώς γίνεται, ρώτησα. Εγώ όλη την ώρα κουβαλάω ξύλα, τα καίει αμέσως και τίποτα δεν κάνει. Γέλασε ευχαριστημένος: είναι ειδική παραγγελία η σόμπα, μου εξήγησε, δέκα χιλιοστά λαμαρίνα.
Ζεσταίνει τρία δωμάτια με ένα ξυλάκι, άμα βάλεις παραπάνω δεν αντέχεις. Μα, γιατί δεν πουλάς την πατέντα σε κάποια βιομηχανία σομπών, να ζεσταθεί το κοκαλάκι του κοσμάκη; Βέβαια, μια σόμπα από χοντρή λαμαρίνα δεν θα ήταν πολύ σικ, αλλά οι οικολόγοι αν ήξεραν θα την προωθούσαν Γελάει πάλι ο γείτονάς μου. Δεν πουλάει τίποτα πια, ούτε τα μήλα του κήπου. Δεν πουλάει τις γνώσεις του κυρίως, γιατί δεν ξέρει πόσο σπουδαίες είναι. Κι είναι τόσα πράγματα που ξέρει και θυμάται, τόσες επιστήμες και τόσες αναμνήσεις που μάζεψε στη ζωή του, τι να πρωτοπεί; Καθόμαστε και τα λέει σε μένα, απολαμβάνω την υπέροχη ντοπιολαλιά του Πηλίου στο στόμα ενός ανθρώπου με πλούσιο λεξιλόγιο, παρατηρητικότητα, ευαισθησία, ακρίβεια έκφρασης και κριτικές ικανότητες, καθισμένη στο καμαράκι με τη σόμπα, τρώγοντας καρυδάκι από τα χέρια της γυναίκας του, άλλο μεγάλο ταλέντο. Αν ήμουν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, θα έστελνα τους φοιτητές για έρευνα εδώ, να αποτυπώσουν τη ζωή και την επιστήμη του, αν ήμουν σκηνοθέτης θα έστηνα ένα συνεργείο να τον κινηματογραφήσουν με το υπέροχο βουνό που τον τριγυρίζει, αν ήμουν δήμαρχος θα τον έβαζα να σηματοδοτήσει τα μονοπάτια, χρειάζονται οι γνώσεις του για να συντηρηθεί αυτό το πολύτιμο βουνό. Και μετρώντας πόσοι θησαυροί σπαταλιούνται εδώ, σα να πικρίζει το καρυδάκι.
https://www.tanea.gr/2009/11/05/opinions/analwsima-thisayroi-krymmenoi/
Ζεσταίνει τρία δωμάτια με ένα ξυλάκι, άμα βάλεις παραπάνω δεν αντέχεις. Μα, γιατί δεν πουλάς την πατέντα σε κάποια βιομηχανία σομπών, να ζεσταθεί το κοκαλάκι του κοσμάκη; Βέβαια, μια σόμπα από χοντρή λαμαρίνα δεν θα ήταν πολύ σικ, αλλά οι οικολόγοι αν ήξεραν θα την προωθούσαν Γελάει πάλι ο γείτονάς μου. Δεν πουλάει τίποτα πια, ούτε τα μήλα του κήπου. Δεν πουλάει τις γνώσεις του κυρίως, γιατί δεν ξέρει πόσο σπουδαίες είναι. Κι είναι τόσα πράγματα που ξέρει και θυμάται, τόσες επιστήμες και τόσες αναμνήσεις που μάζεψε στη ζωή του, τι να πρωτοπεί; Καθόμαστε και τα λέει σε μένα, απολαμβάνω την υπέροχη ντοπιολαλιά του Πηλίου στο στόμα ενός ανθρώπου με πλούσιο λεξιλόγιο, παρατηρητικότητα, ευαισθησία, ακρίβεια έκφρασης και κριτικές ικανότητες, καθισμένη στο καμαράκι με τη σόμπα, τρώγοντας καρυδάκι από τα χέρια της γυναίκας του, άλλο μεγάλο ταλέντο. Αν ήμουν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, θα έστελνα τους φοιτητές για έρευνα εδώ, να αποτυπώσουν τη ζωή και την επιστήμη του, αν ήμουν σκηνοθέτης θα έστηνα ένα συνεργείο να τον κινηματογραφήσουν με το υπέροχο βουνό που τον τριγυρίζει, αν ήμουν δήμαρχος θα τον έβαζα να σηματοδοτήσει τα μονοπάτια, χρειάζονται οι γνώσεις του για να συντηρηθεί αυτό το πολύτιμο βουνό. Και μετρώντας πόσοι θησαυροί σπαταλιούνται εδώ, σα να πικρίζει το καρυδάκι.
https://www.tanea.gr/2009/11/05/opinions/analwsima-thisayroi-krymmenoi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου