Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2021

Μνήμη Κυριάκου Κατζουράκη


 Τι κάνουν τα παιδιά έξω από το καφενείο; Να είχες εξηγήσει στους γονείς μου, που τόσο σε θαύμαζαν και σ αγαπούσαν, όταν αγόρασαν τον πίνακα; Δεν θα έπρεπε να θυμάμαι;

Ισως κάνουν σινιάλα της ΕΠΟΝ. Ισως κάτι σημαντικό ή μπορεί κάτι ασήμαντο, απλώς περιμένουν να μεγαλώσουν και να μπουν μέσα, να είναι στην καρδιά των πραγμάτων. Μπορεί το καφενείο να τα περιμένει κι εκείνα να φαντάζονται ότι θα φύγουν και θα του ξεφύγουν. Πάντα κοιτούσα σ αυτό τον πίνακα πέρα από τα πίσω παράθυρα, σε έναν άλλο κόσμο.
Μαθαίνοντας ότι πέθανε ο Κυριάκος Κατζουράκης, μου φάνηκε ότι τον είδα στον αγαπημένο αυτό πίνακα. Σα να μου έκανε κι εμένα σήμα, κάτι μυστικό που δεν κατάλαβα, είμαστε ακόμα έξω από το καφενείο, να μου είπε. Δεν μεγαλώσαμε ποτέ να μπούμε μέσα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...