Οι Αλβανοί

 Τριάντα χρόνια ακούμε κλισέ για τους μετανάστες, ωστόσο, πιστή στην αρχή μου κατά των γενικεύσεων, αναρωτιέμαι ακόμα, δικαιούμαι να αραδιάσω κι εγώ γραπτώς διάφορες σκέψεις που αραδιάζω προφορικά ελαφρά τη καρδία; Ας πούμε, λέω στις φίλες μου: «Αυτές οι Αλβανές, βρε παιδιά, τι καταπληκτικές, τι ακούραστοι άνθρωποι; Πόσο τυχεροί είμαστε στην Ελλάδα που είχαμε αυτούς τους μετανάστες, τόσο πρόθυμους να μάθουν τον δικό μας κόσμο, τόσο έτοιμους να ενσωματωθούν!» Κουνούν το κεφάλι εκείνες.

«Τους θαυμάζω για την εργατικότητά τους», λένε κάποιες που γνώρισαν καλύτερα Αλβανούς εργαζόμενους. «Είναι οι άνθρωποι που ήρθαν στην Ελλάδα αποφασισμένοι να σεβαστούν τους κανόνες της δουλειάς. Ο εργαζόμενος εσθιέτω, με αυτή την πεποίθηση ήρθαν κι ακόμα τους κρατά, είκοσι, τριάντα χρόνια μετά. Ακόμα δουλεύουν ακούραστα, ακόμα εννοούν αυτό που λένε, ακόμα φέρνουν έναν αέρα σοβαρότητας όπου και να βρίσκονται, ακόμα σέβονται τον λόγο και την αξιοπρέπεια των άλλων κι ας μη σεβάστηκε συχνά ο καθημερινός ρατσισμός τη δική τους».

Μα είναι όλοι έτσι; Μπορεί να ρωτήσει κάποιος που δεν είχε την ευκαιρία να αποκτήσει παρόμοιες εμπειρίες. Προφανώς και όχι. Δεν πήραμε κι εμείς το αξιοπρεπειόμετρο ή το εργατικόμετρο να δούμε οι Γεωργιανοί π.χ. ή οι Μολδαβοί ή οι Πολωνοί, που πέρασαν κάποτε από τα μέρη μας μετανάστες, ή οι Ρώσοι, είναι γενικά πιο εργατικοί, σοβαροί, ακούραστοι ή αξιοπρεπείς και σέβονται περισσότερο. Αλλά κι εκείνοι που στη δεκαετία του ’90 είχαν αντικαταστήσει τη λέξη «διαρρήκτης» με τη λέξη Αλβανός, σάμπως είχαν καλύτερα νούμερα; Ομως ο δικός τους λόγος βασίλευε και σκέπαζε τις προσπάθειες χιλιάδων ανθρώπων να γίνουν αποδεκτοί στην ελληνική κοινωνία. Καθολικοί μετανάστες από τη βόρεια Αλβανία συναντούσαν την έχθρα ορθόδοξων παπάδων στα χωριά, παιδιά μουσουλμάνων βαφτίζονταν ορθόδοξα, κι όμως δεν αρκούσαν αυτά να εξημερώσουν την εθνική ονομασία τους στα χείλη των ντόπιων.

Καλές είναι οι αρχές περί μη γενίκευσης, και συνεχίζω να πιστεύω ότι είναι πολύ ρηχό να βλέπεις σε έναν άνθρωπο που γνωρίζεις εθνικά χαρακτηριστικά. Ή ακόμα και να ψάχνεις να τα βρεις, σώνει και καλά. Ομως είναι καιρός να ανοίξω μια λευκή σελίδα και να καταγράψω μερικές από τις γενικότητες που λέμε μεταξύ μας, ξέροντας ότι δεν μπορεί να ισχύουν για τον καθένα. Οπως δεν ισχύουν ούτε οι άλλες. Αυτά λοιπόν για τους Αλβανούς.

Θα πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη αυτοί που κατηγόρησαν μετανάστες, αναφερόμενοι σε εθνικές ομάδες, για το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, αλλά πολύ φοβάμαι ότι είναι ανίκανοι για τέτοιες υπερβάσεις.