Περνώντας
από τον Εθνικό κήπο θυμάμαι πως ήταν βασιλικός. Τόση ομορφιά και φροντίδα είχε γίνει για βασιλιάδες από βασιλιάδες, για την ακρίβεια η Αμαλία τον έφτιαξε, κόντρα στα γούστα των Αθηναίων, των όποιων Αθηναίων τότε. Κι ως εθνικός είναι πια του καθενός, είμαστε όλοι βασιλιαδες και πρίγκιπες ως προς την πρόσβαση στον κήπο.
Το ίδιο έχει γίνει στο Παρίσι και σε πολλές άλλες πόλεις, οι βασιλικοί κήποι έχουν γίνει κήποι του λαού. Και στους κήπους αυτούς ο λαός συμπεριφέρεται σαν βασιλιάς, γιατί τι νόημα έχει να απολαμβάνεις βασιλικό κήπο και να μην ανεβαίνει ο αυτοσεβασμός σου; Σ αυτό χρησιμεψαν οι βασιλιάδες και λοιποί ευγενείς απανταχού, να ανεβάσουν τα στάνταρ σε φυσιολατρεία, αισθητική, τέχνες και μαγειρική παντού τέλος πάντων. Και οι τίτλοι που κάποτε δίνονταν μόνο σε διαπιστωμένους ευγενείς, τώρα είναι για όλους. Ladies and gentlemen.
Κάποτε ένιωθα σαν πριγκίπισσα κάθε πρωί, περνώντας από το πάρκο μας, το Πεδίο του Άρεως. Τώρα είμαι σε φάση πτώσης από το θρόνο και το αποφεύγω. Μετά από τόσες προσπάθειες και δράματα που πέρασε, τόσες ανακαινίσεις, τόση πολιτική χρήση και πολιτική εγκατάλειψη, το πήρα απόφαση, δεν θέλει ο λαός να συμμεριστεί τα βασιλικά αισθήματα απέναντι του.
Μένει ο κήπος. Δεν είναι κοντά, παίρνω το λεωφορείο και τον διασχίζω για να βρεθώ στο κέντρο. Ανασαίνω βαθιά.
Φυσικά τον θυμάμαι με παπάκια, καρέκλες, νερό στις βρύσες, και διάφορα άλλα ωραία, αλλά όλα είναι σχετικά.
από τον Εθνικό κήπο θυμάμαι πως ήταν βασιλικός. Τόση ομορφιά και φροντίδα είχε γίνει για βασιλιάδες από βασιλιάδες, για την ακρίβεια η Αμαλία τον έφτιαξε, κόντρα στα γούστα των Αθηναίων, των όποιων Αθηναίων τότε. Κι ως εθνικός είναι πια του καθενός, είμαστε όλοι βασιλιαδες και πρίγκιπες ως προς την πρόσβαση στον κήπο. Το ίδιο έχει γίνει στο Παρίσι και σε πολλές άλλες πόλεις, οι βασιλικοί κήποι έχουν γίνει κήποι του λαού. Και στους κήπους αυτούς ο λαός συμπεριφέρεται σαν βασιλιάς, γιατί τι νόημα έχει να απολαμβάνεις βασιλικό κήπο και να μην ανεβαίνει ο αυτοσεβασμός σου; Σ αυτό χρησιμεψαν οι βασιλιάδες και λοιποί ευγενείς απανταχού, να ανεβάσουν τα στάνταρ σε φυσιολατρεία, αισθητική, τέχνες και μαγειρική παντού τέλος πάντων. Και οι τίτλοι που κάποτε δίνονταν μόνο σε διαπιστωμένους ευγενείς, τώρα είναι για όλους. Ladies and gentlemen.
Κάποτε ένιωθα σαν πριγκίπισσα κάθε πρωί, περνώντας από το πάρκο μας, το Πεδίο του Άρεως. Τώρα είμαι σε φάση πτώσης από το θρόνο και το αποφεύγω. Μετά από τόσες προσπάθειες και δράματα που πέρασε, τόσες ανακαινίσεις, τόση πολιτική χρήση και πολιτική εγκατάλειψη, το πήρα απόφαση, δεν θέλει ο λαός να συμμεριστεί τα βασιλικά αισθήματα απέναντι του.
Μένει ο κήπος. Δεν είναι κοντά, παίρνω το λεωφορείο και τον διασχίζω για να βρεθώ στο κέντρο. Ανασαίνω βαθιά.
Φυσικά τον θυμάμαι με παπάκια, καρέκλες, νερό στις βρύσες, και διάφορα άλλα ωραία, αλλά όλα είναι σχετικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου