Οι Φαραώ

 Είδατε τους Φαραώ  να μεταφέρονται μεγαλοπρεπώς από το ένα μουσείο του Καΐρου στο άλλο; Αν το χάσατε, ψάξτε να το βρείτε οπωσδήποτε, είναι το θέαμα της χιλιετίας. Δηλαδή, της δισχιλιετίας, ή μάλλον της τρισχιλιετίας, αφού δεν βγαίνει σε μια λέξη η πεντάκις χιλιετία. Μέσα στη νύχτα βγαίνουν πρώτα οι χορεύτριες με αρχαίες κομμώσεις, και παρελαύνει και λίγος στρατός κρατώντας αποστάσεις, κι ακολουθούν οι τεθωρακισμένες αύρες, ή κάτι οχήματα που τους μοιάζουν τέλος πάντων, με το όνομα του κάθε Φαραώ επάνω γραμμένο με φωτεινά γράμματα. Αμένοφις, ας πούμε, ή Χατσεπσούτ, συγγνώμη, δεν τα συγκράτησα τα ονόματα, δεν τα μάθαμε ποτέ σωστά τα ονόματα των Φαραώ, με τη δικαιολογία ότι ήσαν πολλοί, μόνο τον Τουταγχαμών επειδή βρέθηκε ολόχρυσος και τη Νεφερτίτη. Θα μπορούσαμε, θα άξιζε τον κόπο, κι ίσως θα είχα καταφέρει να κάνω κι ένα ταξίδι στην Αίγυπτο, να δω από κοντά τις πυραμίδες, που δεν αξιώθηκα ακόμα, κι ας είναι δίπλα μας.

Αλλά τουλάχιστον παρακολούθησα την παρέλαση. Τσιγκούνικο ήταν το βίντεο, θα μπορούσε να δείξει λίγο ακόμα. Ένας ένας οι ηγεμόνες του αρχαιότερου πολιτισμού που τόσο επιδόθηκε στην τέχνη της βαλσάμωσης, να ζουν τη στιγμή του θριάμβου τους. Γι αυτό έβαζαν τους γιατρούς τους, πέντε χιλιάδες χρόνια πριν, να ερευνούν τα σώματα, τους υφαντές να φτιάχνουν γάζες, τους συλλέκτες βοτάνων να επινοούν μίγματα αφθαρσίας. Τόση επιστήμη, τόση τέχνη επίσης, τόσο χρώμα στους τοίχους των τάφων, στις μούμιες, σε κάθε περίβλημα του θανάτου. Χιλιάδες χρόνια η ζωή να συγκεντρώνεται γύρω από την ελπίδα της μεταθανάτιας ζωής. Θρόνοι, ανάκτορα, τοιχογραφίες, γλυπτά, πόζες, κοσμήματα, και δουλειά σκληρή για ελεύθερους και σκλάβους. Ίσως οι εργάτες να μην προλάβαιναν να προβληματιστούν πολύ, δεν τους έμενε χρόνος. Τους βασιλιάδες τους έτρωγε η αγωνία μήπως δεν πετύχει κάποια κίνηση του χειρούργου, κάποιο σχέδιο του αρχιτέκτονα. Ιδού λοιπόν τα ονόματα τους στα παράξενα οχήματα, περιφέρονται τελετουργικότατα στους δρόμους του Καΐρου που δεν μοιάζουν με αυτούς που ξέρουμε από το σινεμά. Μεγάλοι δρόμοι, με δενδροστοιχίες, με κτίρια επιβλητικά, παλιά, ωραία. Κι όλη η υφήλιος θαυμάζει την τεθωρακισμένη παρέλαση, κρίμα να μην το ξέρετε ποτέ καημένοι άνθρωποι τι δόξα σας περίμενε, κρίμα να μην το έχουν ποτέ προβλέψει οι μάγοι σας, ότι θα την κερδίζατε τελικά κάποιου είδους αθανασία.