Τρίτη 5 Απριλίου 2022

Για ένα μπρελοκάκι



Έρχονται οι φωτογραφίες από την πόλη Μπούτσα. Ένας άντρας πεσμένος στο πεζοδρόμιο μπρούμυτα δίπλα σε μια σακούλα με πατάτες. Οι πατάτες έχουν χυθεί από τη σακούλα κι έχουν σκορπιστεί τριγύρω. Μπορεί αυτές να φταίνε για τη ζωή του που χάθηκε, να είχε βγει να αγοράσει πατάτες. Τις αγόρασε, αλλά δεν πρόλαβε να τις πάει στο σπίτι. Σε άλλη φωτογραφία, το χέρι μιας γυναίκας γεμάτο λάσπες, ανοιγμένο στο χώμα, νεκρό. Έπεσε από τη χούφτα της αυτό που κρατούσε, τα κλειδιά της. Ίσως να στεκόταν μπροστά στην πόρτα του σπιτιού της, έτοιμη ν’ ανοίξει. Το μπρελόκ γυαλίζει, το πιο καθαρό σημείο όλης της εικόνας, ένα στρογγυλό επισμαλτωμένο μπρελοκάκι, μπλε με αστεράκια τριγύρω, η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έρχονται τα νέα από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Όρμπαν νικητής στην Ουγγαρία με μεγαλύτερο ποσοστό, ο ηγέτης που χλευάζει την Ένωση, καταπατά τις δημοκρατικές  αρχές. Και στη Γαλλία φοβούνται πολύ τη Λεπέν, άλλη εχθρό της ΕΕ. Αυτοί που ζουν μέσα στην Ε.Ε. δεν την εκτιμούν και τόσο. Κατηγορούν τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών για κάθε κακό που τους συμβαίνει. Κάθε τόσο προβλέπουν ότι θα διαλυθεί η ΕΕ. Έγινε το Brexit. Ποιος άλλος περιμένει στην έξοδο; Δεν αξίζει η Ευρώπη, δεν έχει στρατό. Μα αφού δεν θέλατε να έχει; Δεν αξίζει, δεν έχει πυγμή! Πώς να έχει αφού βάζετε βέτο; Δεν έχει δύναμη να εμποδίσει έναν Πούτιν, μια Ρωσία, να εισβάλει στην Ουκρανία, δίπλα της σχεδόν. Τι τη θέλουμε την άχρηστη;

Είδαν σε όλο τον κόσμο τη φωτογραφία με το μπρελοκάκι. Για κάποιους αξίζει η σημαία της Ένωσης να την κρατούν στη χούφτα σα φυλαχτό, κι ας μην τους φύλαξε. Ας τη δούμε κι εμείς ξανά, ας τη δουν οι ευρωσκεπτικιστές, όσοι βρίζουν την Ευρώπη, οι Άγγλοι, όλων των χωρών οι πολιτικοί, οι γραφειοκράτες, οι πολίτες. Για το χατήρι αυτής της ανοιγμένης χούφτας ας κάνουν μια προσπάθεια να δώσουν νόημα στην Ένωση. Μπορεί να είναι κυνικοί κι απογοητευμένοι ως το μεδούλι, ας προσπαθήσουν για μια γυναίκα που πέθανε να βρουν μέσα τους κάτι να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Ας κοιταχτούν με τα δικά της μάτια, κι ας μην βλέπουν εκείνα πια. Για λίγο καιρό ας ψάξουν μήπως μπορούν στο βάθος να κάνουν κάτι καλύτερο. Να πιστέψουν λίγο περισσότερο σε αυτή την Ένωση. Ας ψάξουν τον καλό εαυτό τους, για το χατίρι της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...