Λαϊκοί ήρωες

Από ό,τι φαίνεται αυτοί οι αδελφοί Παλαιοκώστα έχουν ένα επίπεδο, ό,τι και να λέμε. Υπάρχουν λεπτομέρειες πολύ εντυπωσιακές, η κυρία που νοικιάζει το ελικόπτερο, η διαφήμιση της εταιρείας ελικοπτέρων, η επανάληψη του κόλπου, όλα αυτά που μπορούν να αξιοποιηθούν όχι μόνο κινηματογραφικά, αλλά και φιλοσοφικά και μαθηματικά, γιατί θέτουν ερωτήματα όπως: πόσο πιθανό είναι κάποιος που αποδρά με ελικόπτερο να κάνει ξανά το ίδιο μέσα σε πέντε χρόνια; Από ό,τι διάβασα, η σπείρα δεν έχει ποτέ σκοτώσει, αφήνει σημειωματάκια συγγνώμης όταν κλέβει αυτοκίνητα και φέρεται ιπποτικά στα θύματά της όταν κάνει απαγωγές, πράγμα που επίσης δείχνει καλλιτεχνικό προσανατολισμό. Λίγο είναι αυτό; Εισάγει νέους τρόπους στην καθημερινότητά μας: αν άφηναν σημειώματα κι αυτοί που παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους, ας πούμε, κλείνοντας ράμπες για καροτσάκια, εισόδους μαγαζιών και σπιτιών, δεν θα ήταν λιγότερο σκληρή η ζωή μας; Το ότι κερδίζουν οι ληστές τέτοια δημοσιότητα μας δίνει ελπίδες ότι θα μπορέσουν να καθοδηγήσουν τον απλό πολίτη στην οδό του σεβασμού του πλησίον. Να μάθουν τρόπους σε όλους τους απαγωγείς, με την ευρεία έννοια, να εμπνεύσουν τον καθένα που έχει εξουσία κάποια στιγμή στη ζωή του πάνω σε κάποιον άλλο, να είναι ευγενικός, υπομονετικός και συνεργάσιμος. Επιπλέον να μην είναι ρατσιστής, να μπορεί να συνεργαστεί με Αλβανούς και γενικά ξένους. Είναι κρίμα που δεν γίνονται διεθνή φεστιβάλ ληστών και πρέπει κανείς να περάσει από τις κινηματογραφικές επεξεργασίες. Εκεί χωλαίνουμε κάπως. Ληστές διεθνών προδιαγραφών πηγαίνουν χαμένοι σε μια μικρή χώρα. Αν και πρέπει να ομολογήσω ότι απογοητεύτηκα. Αυτό με το ελικόπτερο δεύτερη φορά, δείχνει μια έλλειψη φαντασίας όπως και να το κάνεις. Θα μπορούσαν να σκεφτούν κάτι πιο πρωτότυπο, να υπάρχει μια εξέλιξη. Οι επαναλήψεις κουράζουν.