Οδυνηρή υπενθύμιση

Μια μέρα πριν είχαμε δει σε πρωινή εκπομπή το φιλμάκι που ετοίμασαν διάσημοι
Νεοϋορκέζοι για να τονωθεί ο τουρισμός στην πόλη τους ξανά. Ο Ρόμπερ ντε Νίρο
παρήλαυνε σε άρμα καρναβαλιού, ο Γούντι Άλεν έκανε πατινάζ σε πάγο ­ αλλά στα
ψέματα ­, τηλεπαρουσιαστές έπαιζαν σε μιούζικαλ, ηθοποιοί σερβίριζαν σε
εστιατόρια και ο Χένρι Κίσιγκερ, που ονειρευόταν να γίνει ποδοσφαιριστής, μας
προσέφερε την ικανοποίηση να τρώει μεγαλοπρεπή τούμπα σε άδειο γήπεδο και να
χτυπάει άσχημα τα μούτρα του. Η Νέα Υόρκη ήταν ο τόπος όπου ο καθένας
πραγματοποιεί τα όνειρά του, έλεγε το φιλμάκι. Ελάτε στη Νέα Υόρκη, να ζήσετε
τα όνειρά σας. Μια μέρα μετά, θυμόμαστε οδυνηρά ότι τα ανθρώπινα όνειρα είναι
ενίοτε εφιαλτικά. Και η Νέα Υόρκη, που χώρεσε και χώνεψε τόσα πολλά ανθρώπινα
όνειρα, αυτή που προκάλεσε και έζησε τους εφιάλτες. Πριν βρεθεί κι απαντηθεί
αν η καινούργια πτώση είναι δυστύχημα ή τρομοκρατική ενέργεια, το χαμόγελο
παγώνει, ο χώρος των ονείρων συρρικνώνεται ξανά. Με κλειστά αεροδρόμια και
γέφυρες, απομονωμένη για μερικές ώρες ­ ή μέρες; ­ η πόλη των στιβαρών ονείρων
μοιάζει με λεπτή φλούδα αιωρούμενη, έτσι όπως η εικόνα της θολώνει μες στους
καπνούς και στην αβεβαιότητα. Την κοιτάμε από μακριά και ταυτόχρονα είμαστε
μέσα. Έτσι όπως έπεσε ο Κίσιγκερ σ' εκείνο το γήπεδο, προσπαθώντας να παίξει
μπάλα, είναι σαν να πέφτει ολόκληρη η ανθρωπότητα, σαν να βουτά με τα μούτρα
στο γήπεδο της μοίρας της, εκεί που νόμιζε πριν από λίγους μήνες ότι έχει
ξεφύγει. Όταν μαζέψει πάλι τα συντρίμμια και συνέλθει η μητρόπολη, θα θυμάται
πόσο δύσκολο είναι να παίζεις μπάλα, πόση προσοχή χρειάζεται στις κλωτσιές;

https://www.tanea.gr/2001/11/13/opinions/analwsima-odyniri-ypenthymisi/

Όπου κλώνος και μάλαμα

Κάπου στον κόσμο κυοφορούνται ήδη τα πρώτα παιδιά-κλώνοι, αποκάλυψε στα «ΝΕΑ»
ο γιατρός που τα ετοίμασε. Βρέθηκαν οι δότες, βρέθηκαν και οι μητέρες,
προφανώς αγοράστηκαν και οι πρώτες κουδουνίστρες, μόνο τα μωρά λείπουν πια.
Μωρά που θα είναι ολόιδια με έναν άνθρωπο, σαν δίδυμα του γονιού σε
διαφορετική ηλικία, φτιαγμένα από γονίδια ενός μόνο ανθρώπου. Μωρά που τα
θέλησαν πολύ «άτεκνα ζευγάρια», μας είπε ο γιατρός, αλλά που δεν θα
εμπεριέχουν το ζευγάρι. Ο κλώνος δεν χρειάζεται ζευγάρωμα, ίσα ίσα που το
καταργεί. Καταργεί τη συνύπαρξη, τη μείξη, τη συνεργασία των δύο, καταργεί και
τα γενετικά κύτταρα. Γίνεται από τον πυρήνα άλλου κυττάρου, γι' αυτό γερνάει
πρόωρα. Μεταφέρει την ηλικία του δότη στο νεαρό πλάσμα, και αυτό δεν συμβαίνει
μόνο στα πρόβατα βέβαια. Αλλά ίσως ένα παιδί που θα είναι αντίγραφο του πατέρα
του ή της μάνας του (και μάλιστα η μάνα το κάνει ολομόναχη, δεν χρειάζεται καν
συνεργάτη) και μέλλεται να ζήσει όσο κι ο γονιός του, να είναι το τέλειο
παιδί. Ένα παιδί φιλάσθενο που θα χρειάζεται φροντίδες αυξημένες και θα
γερνάει μαζί με το γονιό του, δεν θα χρειαστεί ποτέ να απομακρυνθεί από το
σπίτι, να ζήσει τη ζωή του, να αμφισβητήσει την προηγούμενη γενιά, τι
καλύτερο; Ίσως κάτι τέτοιο ονειρευόμαστε όλοι όταν κάνουμε παιδιά, δεν
υπολογίζουμε πόσο θα μας ταλαιπωρήσει η εφηβεία τους, πόσο θα μας πικράνει η
αναχώρησή τους από το σπίτι, δεν αναλογιζόμαστε πως όταν θα γερνάμε εκείνα θα
έχουνε δουλειές και δικές τους οικογένειες. Είδατε πόσο προοδεύει η επιστήμη;
Τα λύνει πλέον αυτά τα προβλήματα.

https://www.tanea.gr/2001/11/07/opinions/analwsima-opoy-klwnos-kai-malama/