Εχω ένα όνειρο για την Ευρώπη: το συνειδητοποιώ βλέποντας τη φωτογραφία του Ομπάμα στην πρώτη σελίδα της ψηφιακής «Μonde».
«Πρέπει να κλείσει ο κύκλος της δυσπιστίας με τους μουσουλμάνους», είπε ο Αμερικάνος πρόεδρος στη Σαουδική Αραβία. Αυτή η απλή φράση από τα χείλη του ηγέτη της χώρας που ήταν λίγους μήνες νωρίτερα η χώρα των φανατικών ευαγγελιστών οι οποίοι συγκρούονταν με τους φανατικούς ουαχαμπίτες και απορούσαν γιατί η υφήλιος δεν συμμετείχε σύσσωμη στον πόλεμο, δεν είναι συγκλονιστική; Ονειρεύομαι τις ΗΠΕ, Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης, που θα βγάλουν κάποτε πρόεδρο έναν τέτοιο χαρισματικό γιο μετανάστη, ο οποίος θα πει με απλούστατο τρόπο μια παρόμοια μαγική κουβέντα για να βγάλει την υφήλιο από τα αδιέξοδα. Θα προσπαθήσει τουλάχιστον. Είμαστε μακριά από κάτι τέτοιο κι ο Ομπάμα είναι μακριά από το να καταφέρει να κλείσει τον κύκλο, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Οι Ευρωπαίοι φαίνονται πιο τοπικιστές από ποτέ, το πιο σοβαρό θέμα που τους ενώνει είναι να κλείσουν την πόρτα στους μετανάστες, κι εν συνεχεία ο καθένας παινεύεται στο εσωτερικό του για το πόσο ωφελεί τη χώρα του εις βάρος των άλλων. Πώς θα μεγαλώσουν οι Ομπάμα στη γερασμένη ήπειρο αν δεν δώσει ευκαιρίες στα παιδιά των ξένων; Πώς θα ανανεωθεί; Κι αν επιμείνει στα τείχη που θέλει να υψώσει, πώς θα σώσει την ψυχή της, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον σπουδαιότερο λόγο ύπαρξής της; Ο μόνος μιγάς στο τοπίο είναι ο Κον-Μπεντίτ, Γαλλογερμανός που επιμένει να ονειρεύεται κι αυτός την υπέρβαση από τα τοπικά, στενόκαρδα, ανωφελή για όλους πολιτικά κλισέ, τους εθνικισμούς, τις ανασφάλειες, τις μειονεξίες. Ακόμα η μείξη των Γάλλων με τους Γερμανούς, η σοφία των κάποτε αιώνιων αντιπάλων είναι ο πιο δυνατός ευρωπαϊκός δεσμός.
https://www.tanea.gr/2009/06/05/opinions/analwsima-exw-ena-oneiro/
«Πρέπει να κλείσει ο κύκλος της δυσπιστίας με τους μουσουλμάνους», είπε ο Αμερικάνος πρόεδρος στη Σαουδική Αραβία. Αυτή η απλή φράση από τα χείλη του ηγέτη της χώρας που ήταν λίγους μήνες νωρίτερα η χώρα των φανατικών ευαγγελιστών οι οποίοι συγκρούονταν με τους φανατικούς ουαχαμπίτες και απορούσαν γιατί η υφήλιος δεν συμμετείχε σύσσωμη στον πόλεμο, δεν είναι συγκλονιστική; Ονειρεύομαι τις ΗΠΕ, Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης, που θα βγάλουν κάποτε πρόεδρο έναν τέτοιο χαρισματικό γιο μετανάστη, ο οποίος θα πει με απλούστατο τρόπο μια παρόμοια μαγική κουβέντα για να βγάλει την υφήλιο από τα αδιέξοδα. Θα προσπαθήσει τουλάχιστον. Είμαστε μακριά από κάτι τέτοιο κι ο Ομπάμα είναι μακριά από το να καταφέρει να κλείσει τον κύκλο, αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Οι Ευρωπαίοι φαίνονται πιο τοπικιστές από ποτέ, το πιο σοβαρό θέμα που τους ενώνει είναι να κλείσουν την πόρτα στους μετανάστες, κι εν συνεχεία ο καθένας παινεύεται στο εσωτερικό του για το πόσο ωφελεί τη χώρα του εις βάρος των άλλων. Πώς θα μεγαλώσουν οι Ομπάμα στη γερασμένη ήπειρο αν δεν δώσει ευκαιρίες στα παιδιά των ξένων; Πώς θα ανανεωθεί; Κι αν επιμείνει στα τείχη που θέλει να υψώσει, πώς θα σώσει την ψυχή της, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον σπουδαιότερο λόγο ύπαρξής της; Ο μόνος μιγάς στο τοπίο είναι ο Κον-Μπεντίτ, Γαλλογερμανός που επιμένει να ονειρεύεται κι αυτός την υπέρβαση από τα τοπικά, στενόκαρδα, ανωφελή για όλους πολιτικά κλισέ, τους εθνικισμούς, τις ανασφάλειες, τις μειονεξίες. Ακόμα η μείξη των Γάλλων με τους Γερμανούς, η σοφία των κάποτε αιώνιων αντιπάλων είναι ο πιο δυνατός ευρωπαϊκός δεσμός.
https://www.tanea.gr/2009/06/05/opinions/analwsima-exw-ena-oneiro/
