Αντρες και λουλούδια

Απ' όλες τις φωτογραφίες πρόσεξα αυτήν με τους άντρες που κρατούν ο καθένας ένα μάτσο λουλούδια. Δεν είναι συνηθισμένη πόζα, συνήθως κορίτσια φωτογραφίζονται έτσι, ή οικογένειες, ή παιδιά. Χρονολογία δεν είχε, ούτε λεζάντα. Πού πήγαιναν, από πού έρχονταν οι νεαροί; Είχαν μαζέψει τα λουλούδια μόνοι τους, είχαν πάει βόλτα έτσι κοστουμαρισμένοι; Και για πού τα προόριζαν;

Γύρω δεκάδες φωτογραφίες κολλημένες στους τοίχους και στα τραπέζια του σχολείου προσπαθούσαν ν' αποτυπώσουν τη ζωή του χωριού σε μια εορταστική έξαρση αυτογνωσίας που επαναλαμβάνεται κάθε Αύγουστο τα τελευταία χρόνια. Η πρώτη έκθεση φωτογραφίας παρελθόντων ετών στη Δράκεια άνοιξε μετά το αντάμωμα των απανταχού Δρακειωτών. Αν και έμαθα πως είμαι Δρακειώτισα μετά τα είκοσι χρόνια μου, κάνω ό,τι μπορώ έκτοτε για να ιδιοποιηθώ κάποιο κομμάτι της κληρονομιάς του δράκου. Πού θα πάει, θα τα καταφέρω.

Στο γειτονικό Άγιο Λαυρέντη έχουν τον Μουσικό Αύγουστο, εδώ στη Δράκεια πιο γήινοι, πιο πρακτικοί, οργανώνουν τη γιορτή της ελιάς. Ελπίζω να μας πάει το λάδι σιγά- σιγά, όχι με καμιά απότομη γλίστρα, σε κάτι πιο χορευτικό, να ταιριάζουμε με τους κοντοχωριανούς μας. Στο μεταξύ ψάχνω τις σκιές λησμονημένων προγόνων στην έκθεση φωτογραφίας που στήθηκε στο σχολείο με συνεισφορά απ' όλα τα σεντούκια. Σιωπηλές εικόνες από τη ζωή στο χωριό, πόζες κυρίως στην πλατεία, κάτω από τον πλάτανο, στο καφενείο, μπροστά στην εκκλησία, γιορτές και πανηγύρια και περιστάσεις κρίσιμες όπως το μάζεμα των μπάζων μετά το σεισμό που τους κινητοποίησε όλους, και που χρονολογείται με ακρίβεια: 1955. Γάμοι, βαφτίσια, κι άλλα σημαντικά γεγονότα, χαμόγελα αλλά και αρκετή βλοσυρότητα, ξάφνιασμα ενίοτε, αμηχανία. Μπορεί κανείς να παρατηρήσει το πέρασμα του χρόνου με την ποιότητα των εικόνων, τα ρούχα, την πρόοδο στα σώματα. Πόσο λεπτοί ήταν οι νέοι των προηγούμενων γενεών, πώς σταδιακά παχαίνουν. Αυτοί οι τέσσερις σήμερα θα χρειάζονταν γυμναστήριο. Τα ρούχα πλέουν πάνω τους, κι ας ήταν πιθανότατα χειρώνακτες που αποκτούσαν μπράτσα ήθελαν δεν ήθελαν. Τότε αρκούσε το μουστακάκι για να υπογραμμίζει τον ανδρισμό. Μέχρι κι αγκαλιές αγριολούλουδα μπορούσες να κρατάς κατά τα άλλα.

Φωτογράφισα στα γρήγορα τη φωτογραφία, κι ύστερα παρατήρησα ότι ο ένας έχει και στο πέτο λουλουδάκι. Μπορεί απλώς να είναι γαμπρός, να πήγαινε στο γάμο του, κι οι άλλοι να ήθελαν να βοηθήσουν το στολισμό. Να τους τα έκοψαν οι μανάδες, ή οι αδερφές τους τα μπουκέτα, και να τους τα έβαλαν στα χέρια. Να μην υπήρξε βόλτα στην εξοχή, κι η σχέση αντρών και λουλουδιών να είναι δική μου προβολή και νοσταλγία ανύπαρκτων ρομαντισμών.