Πριν δέκα χρόνια που είχαμε ταξιδέψει στην Κίνα, είχαμε βρει ένα εικονογραφημένο βιβλίο, στο κατάστημα του αεροδρομίου της Σαγκάης. Μεταξωτό χαρτί στο κουτί, υπέροχες εικονογραφήσεις σε ρυζόχαρτο, δυο τόμοι δεμένοι. Αναρωτηθήκαμε τι ήταν. Δεν έβρισκες να αγοράσεις πολλά όμορφα πράγματα, γενικά η Πολιτιστική επανάσταση είχε αφήσει τα χνάρια της, ή μάλλον είχε σβήσει τα χνάρια του πολιτισμού πριν απο το πέρασμά της με υπερβάλοντα ζήλο. Ο πωλητής μας είχε πει ότι ήταν το κλασικό λογοτεχνικό έργο "Όνειρο στο κόκκινο δωμάτιο" σε εικόνες.
Αγοράσαμε αυτό το βιβλίο κι ύστερα, στο Πεκίνο, έψαξα να βρω μια αγγλική μετάφραση. Όταν την είδα τρόμαξα, τρεις χοντροί, πυκνοτυπωμένοι τόμοι, ωστόσο το αγόρασα, το κουβάλησα και το διάβασα ολόκληρο. Είναι απο τους αναγνωστικούς άθλους της ώριμης ηλικίας μου. Δεν έχω διαβάσει τον Οδυσσέα του Τζόις, αλλά τουλάχιστον διάβασα αυτό.
Οι εικόνες είναι πολύ γοητευτικές. Η ιστορία είναι περίπλοκη, έχει πάρα πολλά πρόσωπα, και μέσα απο τις ιστορίες τους ζωντανεύει μια εικόνα της φεουδαρχικής Κίνας του 18ου αιώνα πολύ λεπτομερής. Υπάρχει ο άτυχος έρωτας ενός ζευγαριού, μεταξύ άλλων, κι όλα συμβαίνουν στην περίκλειστη κατοικία μιας ισχυρής οικογένειας. Τόσο ισχυρής που έχει μέχρι και μια κόρη αυτοκρατορική σύζυγο, η οποία κάνει επίσκεψη στο πατρικό της. Για να τη δεχτούν φτιάχνουν μια σειρά περίπτερα σε ένα λόφο, στο καθένα ένα ξαδέρφι την υποδέχεται και της διαβάζει ένα ποίημα. Το καλύτερο το έγραψε η φτωχή συγγενής, μια γλυκιά ορφανή που σχεδόν απο φιλανθρωπία τη φιλοξενούν, και την οποία ερωτεύεται ο κανακάρης του σπιτιού. Αυτός είναι που βλέπει κι ένα όνειρο, το όνειρο του τίτλου
Στην Κίνα έχει γυριστεί και σήριαλ φυσικά, αρκετές φορές. Οι εικονες του θα βοηθούσαν να γνωριστούμε καλύτερα με τους κινέζους. Τα γράφω αυτά επειδή πολλοί φοιτητές στην Ευρώπη παραξενεύονται με τους κινέζους. Δεν είχαμε συνηθίσει να τους έχουμε ανάμεσά μας. Πρέπει να τους γνωρίσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου