Αλέξανδρος και Μπους

Ας μην το πάρουμε πατριωτικά. Μια ομάδα επιστημόνων στο Μπέρκλεϊ, προσπαθεί να αλλάξει την διαδεδομένη ιδέα, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος με τους πολέμους του εξελλήνισε την Ανατολή, αφού την κατέκτησε. Δεν υποστηρίζουν ότι δεν είχε εξελληνιστεί η Ανατολή οι επιστήμονες, δεν αμφισβητούν κάτι τέτοιο. Απλώς λένε ότι αυτό είχε γίνει σιγά σιγά, με το εμπόριο, πολύ καιρό πριν ο Αλέξανδρος υποτάξει τις χώρες στο δικό του κράτος. Μελέτησαν αρχαιολογικά ευρήματα οι καθηγητές, σκεύη κυρίως και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η γοητεία της ελληνική τεχνολογίας είχε περάσει πολύ πριν το στρατό στην Ασία. Αλλά ας μην το πάρουμε πατριωτικά και ξεσηκωθούμε υπέρ του τρυφερού προσώπου του Αλεξάνδρου, που πολύ καλλιεργήσαμε τη λατρεία του τα τελευταία χρόνια. Ο στόχος τους την σήμερον ημέρα, δεν είναι να θίξουν τις νεοελληνικές ιδέες περί  μεγαλειώδους παρελθόντος. Για τον Μπους τα λένε οι άνθρωποι προφανώς, για να συγκρατήσουν τη μανία του να επεκτείνει τη στρατιωτική του δράση βαθύτερα προς Ανατολάς. Να μην πιστέψει και να μην υποστηρίζει επίσημα ότι πολεμώντας και νικώντας και ελέγχοντας στρατιωτικά περιοχές, μπορεί να διαδώσει τη δημοκρατία και άλλα σπουδαία δυτικά αγαθά, που τα παίρνει όμως και τα χαίρεται μόνο όποιος στ' αληθεια το επιθυμεί. Ας άφηνε να κάνουν τη δουλειά οι έμποροι, αργά και ακαταμάχητα με την κόκα κόλα τους και το σινεμά τους. Ας άφηνε να κατακτήσουν γλυκά και ανεπαίσθητα, τους δύσκολους αυτούς λαούς οι προαιώνιοι στρατηλάτες, οι πραματευτάδες. Πολύ χρήσιμη ιδέα και πρωτότυπη. Έστω κι αν ο Μπους δεν συνηθίζει να ακούει διανοουμένους, το πρόσωπο του Αλεξάνδρου σίγουρα θα τον συγκινήσει.

Εφευρέτες στην Κόλαση

Περνούν από της Ακαδημίας φορτηγά, περνούν απορριματοφόρα, περνούν ψυγεία και καμιόνια που κουβαλούν χημικές τουαλέτες. Θαλαμίσκους τσίγκινους σε χρώμα βεραμάν, στριμωγμένους όρθιους σαν παράξενα ζωντανά που τρέμουν. Ευτυχώς δεν έχουμε αυριο λαϊκή και δεν έρχονται σε μας. Όλα μαρσάρουν στην ανηφόρα και μας ρίχνουν στο πρόσωπο το καυτό τους καυσαέριο. Θυμάμαι τον Γούντυ Άλλεν σε μια ταινία που επισκέπτεται την Κόλαση και συναντάει κάτω κάτω, στο όγδοο υπόγειο, αυτόν που εφηύρε τα αλουμινένια κουφώματα, να βασανίζεται στα καυτά καζάνια. Αν είχε ζήσει καλοκαίρι στην Αθήνα θα έβαζε στον πάτο άλλον εφευρέτη. Για να δούμε. Αυτόν που έκανε τις διορθώσεις πάνω στο πρώτο πολεοδομκό σχέδιο; Αυτόν που εφηύρε το ασανσέρ; Αυτόν που επινόησε την αντιπαροχή; Αυτόν που σχεδίασε το πρώτο αυτοκίνητο; Αυτόν που έφτιαξε τα απορριματοφόρα; Αυτόν που σκέφτηκε τους πελώριους κάδους απορριμάτων; Όποιον εισήγαγε το σύστημα του πράσινου για πεζούς που αναβοσβήνει στα φανάρι; Και τον άλλον που κατάφερε να κατασκευάσει φτηνή άσφαλτο για δρόμους της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και κράτη με ακριβούς εργολάβους; Συνωστισμός θα γινόταν στην κόλαση, αν έριχνες μέσα τους υπεύθυνους για το χάλι της Αθήνας. Αλλά στο χειρότερο καζάνι θα έβραζε σίγουρα αυτός που εφηύρε τις χημικές τουαλέτες.  Κάθε πόλη βέβαια θα είχε δικαίωμα στη δική της αποστολή στην Κόλαση και πολλές θα έστελναν αυτόν τον εφευρέτη, αλλά θα προλαβαίναμε με τη γνωστή μας μαχητικότητα και ένα μεγαλειώδες συλλαλλητήριο στην Αμερικανική Πρεσβεία θα διατρανώναμε την απόφαση μας. Πρώτος λοιπόν στην κόλαση ο εφευρέτης της χημικής τουαλέτας και με τα χρώματα της Αθήνας στο καζάνι του, θα θυμίζει αιωνίως την τρομερή μας ευγνωμοσύνη.