Ποιος είναι είπαμε;

Στο πόδι έχει δεμένο ένα πανό. Ποιος είναι είπαμε;
Δεν ξέρω, την άλλη φορά  θα πλησιάσω να δω. Θα πλησιάσω σα να είμαι σε  ξένη πόλη, στη δική σου  ποτέ δεν πας κοντά στ' αγάλματα, νομίζεις ότι τα ξέρεις.
Πλησίασα μια μέρα, κοίταξα, δεν έβλεπα τίποτε. Με κοίταζαν κι οι περαστικοί, παραξενεμένοι, να δρασκελίζω το πεζούλι, να πατάω το βρωμερό υγρό γρασίδι. Δεν είχε όνομα ο ανδριάντας. Στο πλάι έγραφε κάτι καθαρευουσιάνικα, τα διάβασα τα ξέχασα. ΄
Ποιος είναι λοιπόν; Αποφάσισα να ξαναδρασκελίσω το πεζούλι, να το σημειώσω κάπου. Ο Γλάδστων είναι μπροστά στο Πανεπιστήμιο. Αν γινόταν κουίζ στους περαστικούς αναρωτιέμαι πόσοι θα περνούσαν μέχρι να βρεθεί κάποιος να το ξέρει. Άγγλος πολιτικός που συνετέλεσε στην προσάρτηση της Θεσσαλίας και της Επτανήσου. (Άρα το πανό στο πόδι του δεν το λέμε δεμένο, το λέμε προσαρτημένο).
Υπάρχουν μερικοί μυστήριοι εκεί προς Ομόνοια. Στην Κάνιγγος υπάρχει ανδριάντας του Κάνινγκ με χλαμύδα. Άγγλος πολιτικός επίσης. Μπορεί να ντυνόταν τις Απόκριες αρχαίος έλληνας ή ρωμαίος. Παρακάτω έχει ονόματα δρόμων όπως Σατωβριάνδου ή Βερανζέρου. Γάλλοι ποιητές που έγραψαν φλογερά ποιήματα για τον αγώνα των Ελλήνων στην Επανάσταση. Όπως κι ο Ουγκώ με το "Ελληνόπουλο" Γιατί δεν έχουμε οδό Ουγκώ; Μήπως δεν μπορούσαν να ελληνοποιήσουν το όνομα του; Εύκολο είναι, Βίκτωρ Ούγος, όπως  Ούγος Φώσκολος. Τα ονόματα των άλλων δύο ήταν κανονικά Σατωμπριάν και Μπερανζέ.
Θα μου άρεσε να ελληνοποιούμε ακόμα τα ονόματα, αλλά τώρα πια αφήνουμε αμετάφραστες στα κείμενα ακόμα και  λέξεις  όπως 'σταθμός τρένου΄ όταν είναι δίπλα σε ονόματα. Διαβάζεις ας πούμε "Πάω στο γκαρ ντι Νορ" κι άντε να καταλάβεις.
Τώρα γιατί είναι τόσο δύσκολο να δει κανείς το όνομα του ανθρώπου που εικονίζει ο ανδριάντας, το καταλαβαίνετε. Είναι άγγλος, κι εμείς είμαστε περήφανοι πια να πιστεύουμε ότι ποτέ κανείς δεν μας βοήθησε για την ανεξαρτησία και την προσάρτηση Θεσσαλίας και λοιπών επαρχιών, ειδικά αυτοί οι αποικιοκράτες. Αντίθετα ήμασταν ανάδελφοι και κανείς δεν μας αγαπούσε. Εδώ που τα λέμε πάλι καλά που δεν τα έχουν κατεβάσει αυτά τα αγάλματα στα πλαίσια της παραπονιάρικης κυρίαρχης εθνικής στάσης. Και δεν άλλαξαν τα ονόματα των δρόμων. Αλλά εντάξει, ποιος θυμάται τους Σατωβριάνδους και τους Βερανζέρους;