Δϊνω πάντα ψιλά σε μουσικούς, αν και ξέρω πως είναι περαστικοί, δεν θα μείνουν καιρό σ' αυτή την αφιλόξενη πόλη.
Ωστόσο τις τελευταίες μέρες βλέπω έναν βιολιστή μέσα στο κρύο κάθε μέρα, και το παράξενο είναι ότι τον βλέπω στις διαφορετικές μου διαδρομές. Λες και ξέρει απο πού θα περάσω και πηγαίνει εκεί να με περιμένει, να συνοδεύσει για λίγο με τη μουσική του το πέρασμα μου απο τους δρόμους της Αθήνας.
Κάθε φορά βρίσκω κάτι στην τσέπη να του δώσω, γυμνώνω τα δάχτυλα μέσα στην τσέπη κι όλο βρίσκω ψιλά. Ρίχνω τα νομίσματα στη θήκη του βιολιού του, και σκέφτομαι ότι με κάθε σέντσι ενισχύω την προσπάθεια του να φύγει γι αλλού, γιατί είμαι σίγουρη πως μαζεύει λεφτά για εισιτήριο.
Στάσου λίγο, του λέω βουβά, κράτα ακόμα λίγο, μείνε μαζί μας με λίγη συμπάθεια, μπορεί να είσαι αυτός που λείπει από τη ζωή μας, να σε επιδοτήσουμε, να σε κρατήσουμε με κάποιο τρόπο.
Αλλά βέβαια ξέρει ότι δεν επιδοτούμε τους αναγκαίους, κι αν μαζεύει λεφτά για εισιτήριο, έχει δίκιο να το κάνει.
3 σχόλια:
Το δικό μου όνειρο όταν ακούω τέτοιους μουσικούς στο δρόμο είναι να πάω να τους πω να με πάρουν μαζί τους να γυρίζουμε σε δρόμους άλλων πόλεων. Θυμάστε το τραγούδι "Πάμε γι άλλες πολιτείες";
Πολλή μελαγχολία με έπιασε διαβάζοντας το
Η μουσικοί που παίζουν στον δρόμο κατά την γνώμη μου είναι οι πιο γενναίοι άνθρωποι του κόσμου. Στα πεζοδρόμια, τους σταθμούς, τις πλατείες, στο δρόμο, στο μετρό παίζουν την μουσική τους σαν να είναι ο λόγος που ζουν. Και πράγματι αν το ξανασκεφτείς τις περισσότερες φορές αυτό ισχύει. Διαβάζοντας το κείμενό μου ίσως να σκεφτείς πως το κάνουν για τα χρήματα. Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου. Σίγουρα πολλοί από αυτούς παίζουν μουσική για το κέρδος, όμως σκέψου ότι έτσι θα μπορούσαν απλά να ζητιανεύουν. Σιγά σιγά και χωρίς απαραίτητα να το καταλάβεις η μουσική στο δρόμο γίνεται καθημερινό σου γνώρισμα. Ο ήχος του ακορντεόν, βιολιού ή άλλου οργάνου του γνωστού σου πλέον οργανοπαίχτη της γειτονιάς σου φωλιάζει μέσα σου και δημιουργεί αυτό το ονειροπόλο χαμόγελο που ποτέ δεν συνειδητοποιείς ότι έχει εμφανιστεί στα χείλη σου. Μια άσχημη κρύα μέρα, ένα δυσάρεστο γεγονός μια αποτυχία. Όλα αυτά μπορούν έστω και ανεπαίσθητα να σου φανούν πιο θετικά. Κανείς δεν λέει πως θα διορθωθούν ή πως θα αλλάξουν όμως για δοκίμασε να αφεθείς στην μουσική του δρόμου...
Πόσα ευχαριστώ τους χρωστάς...
Δημοσίευση σχολίου