Έχουμε παραλύσει απο φόβο όλοι οι λογικοί άνθρωποι σ' αυτή τη χώρα. Μας έχουν κολλήσει στον τοίχο και παρακολουθούμε φιμωμένοι την καταστροφή να έρχεται με τα φιλάρεσκα τερτίπια του ενός και του άλλου. Μας πήραν τη μιλιά με τον τσαμπουκά, με την υστερία, με την αγανάκτηση, με την τσιρίδα, με τις απειλές. Τα μεγάλα λόγια, οι κρεμάλες, οι βαριές λέξεις άλλων εποχών. Όποιος πάρει απόφαση να συνεργαστεί σε κυβέρνηση, όποιος δεχτεί ευθύνη, είναι προδότης, δοσίλογος, προσκυνημένος, πουλημένος, κλπ.
Μας πήραν τη μιλιά με τα πανό, με τις βρισιές, με τα μολότοφ, με τους εμπρησμούς, με τα μπράτσα, με την κτηνωδία, με τον κυνισμό, με τις αφίσες, με τα γιαούρτια, με την επανάληψη. Βάλαμε την ουρά στα σκέλια και μας σέρνουν στην καταστροφή σα λάφυρα σε ρωμαϊκό θρίαμβο.
Δεν έχουμε δύναμη να βγούμε εμείς έξω, δεν έχουμε λόγια να πούμε, δεν έχουμε ανθρώπους να εξηγήσουν, να αντέξουν τον προπηλακισμό, να συνεχίσουν να εξηγούν. Δεν έχουμε ελπίδα. Παραδοθήκαμε.
Μας πήραν τη μιλιά με τα πανό, με τις βρισιές, με τα μολότοφ, με τους εμπρησμούς, με τα μπράτσα, με την κτηνωδία, με τον κυνισμό, με τις αφίσες, με τα γιαούρτια, με την επανάληψη. Βάλαμε την ουρά στα σκέλια και μας σέρνουν στην καταστροφή σα λάφυρα σε ρωμαϊκό θρίαμβο.
Δεν έχουμε δύναμη να βγούμε εμείς έξω, δεν έχουμε λόγια να πούμε, δεν έχουμε ανθρώπους να εξηγήσουν, να αντέξουν τον προπηλακισμό, να συνεχίσουν να εξηγούν. Δεν έχουμε ελπίδα. Παραδοθήκαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου