Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Με Τσίπρα και ΝουΔου

Απ' το παράθυρο μου εγώ δεν βλέπω την Ακρόπολη, Απ' το παράθυρό μου στέλνω ένα και δύο, και τρία, και τέσσερα φιλιά, που φτάνουν στο λιμάνι ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά. Πώς θέλω απο δω να φύγουν, και το ένα, και τα δυο και τα τρία μου παιδιά, να ζήσουν όλα τους μακριά και απο την Αθήνα και από τον Πειραιά Όσο κι αν ψάξω δεν βρίσκω άλλο λιμάνι τρελή να μ' εχει κάνει δεν βρίσκω άλλη πόλη να μ' έχει φάει όλη δεν βρίσκω άλλη χώρα να με γεμίζει ψώρα δεν βρίσκω άλλη γη να μου βγάζει την ψυχή δεν βρίσκω άλλη γλώσσα να μου τα παίρνει όσα με κόπο μάζεψα μέσα στο νου και τώρα χάνονται με Τσίπρα και Νουδού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Advent

Κάποτε σε ένα ευτυχισμένο ταξίδι στο Βέλγιο, είχαμε βρει ένα ξύλινο παιχνίδι, γερμανική σπεσιαλιτέ μάθαμε μετά. Φτιάχνουν τέτοια ανθρωπάκια ...