Δεν τα λησμονήσαμε

Στα νιατα της

Πόση συγκίνηση, πόση χαρά μας έχει δώσει η αποκάλυψη με τη φωνή της όλων αυτών των τραγουδιών απο ένα σωρό μέρη, που άλλα τα ακούγαμε πρώτη φορά, άλλα κάτι μας θύμιζαν, άλλα τα είχαμε ξανακούσει και αφήσει να ξεχαστούν. Τι όμορφα δώρα μας έκανε η Δόμνα Σαμίου, τότε που επιθυμούσαμε σφόδρα να δώσουμε ήχο στα μέρη που ταξιδεύαμε στην Ελλάδα, με λατρεία, να ακούσουμε τον ήχο τους. Μ' αυτη τη φωνή που σα να ερχόταν απο τα βουνά, σα να είχε παραγγελθεί για περιοδείες και ταξίδια, για τελάλημα σε παραλίες και ραχούλες, στιβαρή για να δίνει υπόσταση σε ό,τι είχε ίσως δειλά αποσυρθεί, τρεμόπαιζε, αμφέβαλε για την καλλιτεχνική του αξία.
Αξιωθήκαμε πολλές ανακαλύψεις. Προσεταιριστήκαμε πολλούς θησαυρούς. Τα μάζεψε και μας τα έδωσε, να έχουμε στο σήμερα τους πολύτιμους λίθους του χτες. Ακούραστη λαογράφος, ερευνήτρια και τραγουδίστρια μαζί. Αγαπήσαμε πολύ τον κάθε στίχο, την κάθε όψη των περιπλανήσεων της και των δικών μας, τον κάθε καημό από τις ζωές των αγνώστων παπούδων που χαιρετούσαν τα προνομιούχα, τα πλούσια νιάτα μας με τη φωνή της στα τραγούδια τους.
Έχε για πάντα γεια, όπως λέει κι αυτό το τραγούδι. Τα μιλήσαμε, όνειρο ήτανε, τα λησμονήσαμε. Αλλά θυμόμαστε τα τραγούδια. Δεν τα λησμονήσαμε. Δεν θα τα λησμονήσουμε.