Αφ' υψηλού στο Κολωνάκι

 

Αντε πάρτε τα ποδαράκια σας και σκαρφαλώστε

Απολαυστικό το αφιέρωμα της Athens Voice στο Κολωνάκι. Τα έχει όλα μέσα, και την υπενθύμιση ότι η πλατεία του λέγεται επίσημα ‘Πλατεία Φιλικής Εταιρίας’ και μάλλον είναι το μόνο σημείο στην Ελλάδα όπου τιμάται η Φιλική Εταιρία και οι αστοί που ξεκίνησαν την ελληνική επανάσταση, ο Ξάνθος, ο Τσακάλωφ και ο Σκουφάς. Σε κάθε χωριό θα βρεις άγαλμα του Κολοκοτρώνη και άλλων στρατιωτικών, αλλά οι αστοί που είχαν την ιδέα μόνο στην αστική γειτονιά διαθέτουν προτομές, και δεν είναι και ό,τι καλύτερο από καλλιτεχνική άποψη.

Για γειτονιά της αριστοκρατίας το Κολωνάκι δεν σου γεμίζει το μάτι. Πολυκατοικίες έχει όπως όλη η Αθήνα, και θα φτιάχτηκε κι αυτή από γεωμέτρες που χάραξαν κάποιο χτήμα με τους στενότερους δρόμους που μπορούσαν για να πουλήσουν πολλά οικόπεδα. Καμία σχέση με τις αληθινά εντυπωσιακές πλούσιες γειτονιές των ευρωπαϊκών πόλεων. Εδώ πλούσιοι και φτωχοί είχαν κοινές βλέψεις εναντίον των δημόσιων χώρων, πώς θα κάνουν όσο πιο στενά γινόταν τα πεζοδρόμια. Ενιαία λογική και αντιμετώπιση. Τι το καλό έχει λοιπόν το Κολωνάκι; Μικρά κι ανήλιαγα στενά σαν τη Σπευσίππου κι ένα σωρό άλλα, κάδους όπως όλος ο κόσμος. Σκυλοκούραδα στην Ξενοκράτους ενισχυμένα σε ποσότητες κλπ.

Κι όμως, μια βόλτα στο Κολωνάκι κάνει καλό. Κατ’ αρχήν ανεβαίνεις ψηλά και βλέπεις την υπόλοιπη Αθήνα από πάνω. Αυτή την ταξική ανωτερότητα διαθέτει, το ύψος. Δεν είναι και μικρό πράγμα. Η αίσθηση του χώρου περνάει από το βλέμμα στο σώμα κι από το σώμα στο ύφος. Κοιτάς αφ’ υψηλού τα πάντα κι αυτό διευκολύνει να νιώθεις πιο ελεύθερος, πιο σπουδαίος, πιο ανεπηρέαστος, και γενικώς μακριά από το αγριεμένο πλήθος. Άνοδος κυριολεκτική, άνοδος συμβολική.

Λιγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα

Συστήνω ανεπιφύλακτα τη βόλτα στο Κολωνάκι για ανέβασμα της διάθεσης καθώς και για ποικιλία παραστάσεων. Μπορεί να μην έχει μεγαλόπρεπα σπίτια κι αληθινά ωραίες γωνιές, να μη διαθέτει ποτάμι, παραλία, και τέτοιες ομορφιές, έχει όμως μαγαζάκια όπου θα βρεις το κάθε τι, τα πιο ψαγμένα πράγματα, την τελευταία λέξη της μόδας. Ό,τι πιο κοντινό διαθέτουμε σε αστική τάξη δίνει εδώ τη μάχη της προσομοίωσης (με την αστική τάξη) ενίοτε  με συγκινητικό τρόπο. Ανεβείτε στο Κολωνάκι, σκαρφαλώστε μέχρι τον περιφερειακό του Λυκαβηττού, κοιτάξτε την πόλη από ψηλά και προσπαθήστε να νιώσετε σαν τον Ζυλιέν Σορέλ που κοιτούσε από ψηλά το Παρίσι κι αποφάσιζε να το κατακτήσει. Ένα απόγευμα με λιακάδα ακόμα και η Αθήνα φαντάζει κατακτήσιμη. 

Το λινκ της Athens Voice

http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/383/%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9