Περιοδικά ποικίλης ύλης

Στη γειτονιά µας έχουµε κρατήσει µερικές αριστοκρατικές συνήθειες που δεν τις βρίσκεις ούτε στο Κολωνάκι. Ας πούµε στο κοµµωτήριο της γωνίας, µόλις καθήσω, µου προσφέρουν για ξεφύλλισµα αληθινά περιοδικά ποικίλης ύλης, αυτά που κάποτε τα σνοµπάραµε ως υπερβολικά γυναικεία και σήµερα µοιάζουν σούπερ κουλτουριάρικα µπροστά στα περιοδικά των άλλων κοµµωτηρίων, αυτών στις αριστοκρατικές συνοικίες µε τ’ όνοµα. Να γιατί δεν αλλάζω την κοµµωτική της Κυψέλης µε τίποτα.

Κατά καιρούς οι φίλες µου µε παρέσυραν σε µέρη πιο µοδάτα, µε τη διαβεβαίωση ότι θα έχανα πολλά αν δεν προσπαθούσα να µυηθώ στα ταλέντα που είχαν ανακαλύψει. Σέβοµαι πάντα τις επαγγελµατικές δεξιότητες των συνανθρώπων, ειδικά όταν τις εξασκούν στα µαλλιά µου, αλλά πώς να εµπιστευθώ το κεφάλι µου σε ανθρώπους που αγόραζαν για το µαγαζί τους περιοδικά γεµάτα αδιάκριτες φωτογραφίες; Πώς να καθήσω αναπαυτικά και χαλαρωτικά στην πολυθρόνα και να ξεχαστώ κοιτάζοντας σελίδες επί σελίδων µε κοµψές µαµάδες που τρέχανε για ψώνια στηρίζοντας τα µικρά τους παιδιά στον γοφό, και δίπλα πάλι το ίδιο, και παραδίπλα κάποιες παντρεύονταν, και παραδίπλα κάποιες χώριζαν; Κι αυτό παριστάνει πως είναι κουτσοµπολιό; Θα ξεχάσουµε και να κουτσοµπολεύουµε στο τέλος.

Πέρασαν από τα χέρια µου άπειρες σελίδες µε τέτοιες αποκαλύψεις, ο τάδε που παντρεύεται, ο δείνα που χωρίζει, ήξερα λιγότερους από τους µισούς, γύριζα τις σελίδες να βρω κάτι άλλο, τίποτε. Και στο τραπεζάκι στοίβες µε παρεµφερή έντυπα. Πού πήγαν εκείνα τα ωραία περιοδικά µε τα περιποιηµένα µοντέλα στο εξώφυλλο, τα οποία έχουν περάσει ώρες µέχρι να βρουν τη σωστή πόζα της φωτογράφησης; Ολο καπέλα τζόκεϊ και τρεχάλες στα πεζοδρόµια. ∆εν είχα ποτέ µου φανταστεί ότι θα νοσταλγούσα το ρεπορτάζ υψηλής ραπτικής, τις έρευνες για τα καθηµερινά προβλήµατα, τις συνταγές µαγειρικής και συµβίωσης στον γάµο, τα ταξιδιωτικά κείµενα και µερικές πένες στο χρονογράφηµα ανεπανάληπτες. Κατέληξα στη γειτονιά µου λοιπόν τη συκοφαντηµένη, όπου ακόµα µπορώ να βρω περιοδικά που δεν σιχαίνοµαι τον εαυτό µου όταν τα ξεφυλλίζω. Πραγµατικά, κάποτε η Κυψέλη παρίστανε την αστή, κι αυτό δεν είναι µικρό πράγµα.

Στα ΝΕΑ http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4630263