Έβλεπα πάντα απο το τρόλει αυτή τη βίλα, και μου φαινόταν σαν οφθαλμαπάτη. Πάνω στην Πατησίων αυτό το παλιό κτίριο χωμένο στα δέντρα, πώς ξέφυγε; Επι χρόνια έμοιαζε να κατοικείται, ύστερα να ρημάζει, κλειδωμένο και με κάτι σαβούρες μπροστά. Κατέβηκα τις προάλλες απο το τρόλει στην απέναντι στάση και πέρασα στον κήπο του. Εχει μια ταμπέλα του Δήμου, λέγεται Βίλα Κλωναρίδου, ήδη λοιπόν προχώρησε πολύ το πράγμα, γιατί το να μαθαίνεις τα ονοματα των πραγμάτων και των τόπων στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Μια παρέα γέρων αλβανών καθόταν σε ένα παγκάκι παραπλεύρως και κουβέντιαζαν. Το φωτογράφισα κόντρα στον ήλιο, δεν βγήκε και πολύ σπουδαία. Φαίνεται πάντως η αμηχανία μπροστά σε ένα τέτοιο απόκτημα. Δεν ξέρω πώς κατέληξε στο Δήμο, κι αν θα τελειώσει η αποκατάσταση. Μπορεί να βοηθήσει στην προσπάθεια όποιου κάποτε θελήσει να φανταστεί την Πατησίων ως εξοχική οδό. Αυτό. Για να γίνει λειτουργικό -ως τι; δανειστική βιβλιοθήκη;- βλέπουμε.
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Poor old things
Μου αρέσει που μιλάμε με πάθος για το Poor things, ταινία που βασίζεται σε ιδιοφυές βιβλίο. Η ιδέα του Άλασταιρ Γκραίυ με την μεταμόσ...
-
Από τη δεκαετία του 1970, που τέλειωσα τις δευτεροβάθμιες σπουδές μου, δεν καταλαβαίναμε γιατί μαθαίναμε λατινικά. «Θα σας χρειαστούν στ...
-
Πήρα χτες το απογευματάκι το μετρό. Είχε κόσμο, έμεινα όρθια κι άκουγα έναν καυγά να εκτυλίσσεται ανάμεσα σε δυο καθημένους σε θέσεις αντι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου