Κι ύστερα οι εκδηλώσεις τέλειωσαν

Tέλος των εκδηλώσεων

Επτά μέρες στην Τοσίτσα έκαναν εκδηλώσεις για να τη ζωντανέψουν και να την ανθρωπέψουν, κι όσο να’ ναι τη ζωντάνεψαν. Δηλαδή στην Πατησίων επάνω, μπροστά στο Πολυτεχνείο όπου έχει και άσυλο (κανονικό άσυλο ανιάτων αυτό) το εμπόριο και η διανομή ναρκωτικών συνεχιζόταν με ζήλο, αλλά στον πεζόδρομο λίγο πιο πάνω ένα σωρό κανονικοί άνθρωποι ανακάλυπταν ίσως με έκπληξη έναν ωραίο χώρο. Όπου θα μπορούσαν να έχουν ξαναπεράσει, να έχουν καθίσει και ρομαντζάρει, χαζέψει και φλερτάρει, ξεκουραστεί και δώσει ραντεβού. Γιατί δεν το είχαν κάνει μέχρι τότε, θα αναρωτιούνται ίσως.

Οι επτά μέρες πέρασαν, οι εκδηλώσεις τέλειωσαν και οι κανονικοί άνθρωποι  γύρισαν στα κανονικά τους στέκια και τις γειτονιές τους, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στο γνωστό εμπόριο. Δεν μπορείς να απαιτήσεις να γίνονται κάθε μέρα και ώρα της μέρας εκδηλώσεις στην Τοσίτσα μπας και αποφασίσουν να ξεκουμπιστούν οι ανίατοι. Τι μπορείς να κάνεις;

Κάποιοι λένε να έχει συνέχεια φρουρά, αστυνομία, φύλαξη και τα σχετικά. Πιο πάνω, στη διασταύρωση Μπουμπουλίνας έχει συνέχεια φύλαξη, αλλά τι να πρωτοφυλάξουν κι αυτοί; Το Υπουργείο Πολιτισμού, την Τοσίτσα, ή τη γωνία όπου ένας αστυνομικός σκοτώθηκε από ομάδες ενόπλων πριν λίγα χρόνια; (και έχω ξεχάσει πώς τον έλεγαν βέβαια, και ποια ήταν η ομάδα, αυτά τα ξεχνάμε πάντα).

Γιατί δεν το παραδεχόμαστε; Δεν μένουν πια αρκετοί νέοι στο κέντρο, ούτε έχουν διάθεση να έρθουν βόλτα. Πόσες πια εκδηλώσεις να οργανώσει κι ο Δήμος;

Αν άνοιγε ένα καφενείο ίσως; Μια ιδέα λέω. Υπάρχει μια αντιπάθεια προς τα καφενεία από τον κόσμο του πνεύματος και των τεχνών που υποτίθεται ότι στεγάζονται στα ένθεν και ένθεν ιδρύματα. Ωστόσο στο καφενείο του Μουσείου η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη από την Τοσίτσα, καμία σχέση δεν υπάρχει μάλιστα. Κι εν πάση περιπτώσει ένα καφενείο δεν χρειάζεται συνέχεια εκδηλώσεις για να κρατιέται ζωντανό, είναι από μόνο του. Θα μπορούσε σταδιακά να καλύπτει τις ανάγκες των τουριστών του Μουσείου, των φοιτητών και των καθηγητών του Πολυτεχνείου. Κακό είναι να κάθονται λίγο οι άνθρωποι να ξεσκάσουν; Έστω και ταχυφαγείο, αλλά κάτι περιποιημένο, και απαραιτήτως με μπόλικα τραπεζάκια έξω.

Βέβαια πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους οι άτεγκτοι τηρητές των πολεοδομικών διατάξεων και οι συνήθεις γκρινιάρηδες για τα τραπεζοκαθίσματα. Μια βόλτα στη σημερινή κατάσταση θα τους πείσει. Κάπως μπορεί να βρεθεί ο χώρος, να δοθεί με συμφωνία για καθαριότητα αντί για νοίκι, κάτι τέτοιο. Αλλιώς δεν ζωντανεύει εκεί ο πεζόδρομος ακόμα κι αν βάλεις τη Λυρική να κάνει κάθε μέρα συναυλία.

Aπό το Protagon: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=9277