Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

«Έφυγε», αλλά δεν πήγε μακριά

Ο Ρασούλης βρέθηκε νεκρός στη Θεσσαλονίκη, εννέα μέρες μετά το θάνατό του. Δεν έφυγε, όπως λέει το δημοσιογραφικό κλισέ. Κάθε άλλο. Μάλλον το κλισέ δεν υπήρξε ποτέ ατυχέστερο σαν διατύπωση. Δεν έφυγε, ήταν εκεί ο άνθρωπος, το σώμα του βρισκόταν σε σπίτι, μέρος που συχνάζουν ζωντανοί, και παραδινόταν στην αποσύνθεση. Πρακτικό θα ήταν να έφευγαν οι νεκροί, αλλά κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Μένουν εδώ, και πρέπει κάποιος να τους φροντίσει, να ασχοληθεί μαζί τους. Το μόνο σίγουρο για τη μετά θάνατο ζωή είναι πως πρέπει οι ζωντανοί να κάνουν κάτι με το σώμα του νεκρού. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Είναι το μόνο που ξέρουμε για τους προγόνους μας, το πρώτο πράγμα που βρίσκουν οι αρχαιολόγοι, οι τάφοι. Μπορεί να λέμε τώρα πια ‘έφυγε’ για κάποιον που πεθαίνει, επειδή εμείς έχουμε φύγει εντελώς από τη σκληρή πραγματικότητα της ενασχόλησης με το θάνατο. Κάπως καταφέραμε και τον ξεφορτωθήκαμε, απομονώθηκε στις παρυφές της πόλης. Τον ανέλαβαν ειδικά γραφεία. Οπότε αποκτήσαμε νέες λέξεις όπως το έφυγε μέσα σε εισαγωγικά.
Κι έτσι αν και ο Ρασούλης ήταν απελπισμένα παρών, γράφουμε πως «έφυγε» για να απαλύνουμε τη διατύπωση. Σκληρή μεταχείριση για κάποιον που εργάστηκε με τις λέξεις, και δη αυτές που ντύνονται την πρόσθετη δύναμη της μουσικής. Οι εταιρίες και τα σωματεία συγγραφέων και στιχουργών θα έπρεπε να κάνουν διάβημα προς τις εταιρίες και τα σωματεία δημοσιογράφων ζητώντας μεγαλύτερη ακρίβεια στη χρήση των λέξεων, ειδικά όταν αφορούν τις βιογραφίες τους, και τέλος πάντων την αναγγελία των θανάτων τους. Θα μπορούσε να είναι μια παράγραφος στο νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων. Καλά είναι τα πνευματικά δικαιώματα και η κατοχύρωση τους, αλλά όταν δεν μπορείς να εξασφαλίσεις ούτε μια στοιχειώδη ακρίβεια και αισθητική στην αναγγελία του θανάτου σου, κάτι χάνεις. Θα μπορούσαν να μειώσουν λίγο τα χρόνια που ένα έργο παράγει εισόδημα για το συγγραφέα και τους κληρονόμους, σε αντάλλαγμα με το δικαίωμα να καταργηθεί το ρήμα ‘έφυγε’ από τις νεκρολογίες τους.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4622563

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...