Nησιά της Νέας Υόρκης και νησιά της Κυψέλης

Νέα Υόρκη ή ΑΘήνα;

Oταν τέλειωσαν τα Oσκαρ βγήκαντα παιδάκια του σχολείου από το Νησί Στάτεν της Νέας Υόρκης και τραγούδησαν στην περίλαµπρη αυτή σκηνή, φορώντας τα απλούστατα οµοιόµορφα µπλουζάκια τους. Και ήταν τα πιο όµορφα από όλους, πιτσιρίκια άσπρα, µαύρα, κίτρινα, ασπρόµαυρα, κιτρινόµαυρα, ασπροκίτρινα, όλοι οι πιθανοί συνδυασµοί στα προσωπάκια τους. Αδέξια, ασυντόνιστα, φρέσκα και συγκινητικά. Τα ζήλεψα πιο πολύ από όσο είχα ζηλέψει τους τρανούς καλλιτέχνες και την άνεσή τους πάνω στη σκηνή. Ζήλεψα άλλη µία φορά αυτό το αµερικανικό προνόµιο, να έχει µαζέψει από όλον τον κόσµο ανθρώπους η χώρα αυτή και να µπορεί να τους αναδεικνύει. Την επόµενη µέρα στη γειτονιά µου είδα ένα σχολείο που είχε βγει για βόλτα ή γιακάποια επίσκεψη σε µουσείοκαι ήταν σαν να έβλεπα ξανάτα παιδιά της Νέας Υόρκης. Πάλι κι εδώ άσπρα και µαύρα και κίτρινα και ασπρόµαυρα κ.λπ., όλες οι φυλές του Ισραήλ µέσα στη χαρά και τη συντροφικότητα, µε την ελληνική γλώσσα να εκφράζει τη χαρά τους, τη φιλία, τα πειράγµατα, να επενδύει τα καλύτερά τους χρόνια. Ορίστε που έχουµε κι εδώ αυτό το προνόµιο, µόνο που δεν το έχουµε καταλάβει, δεν θέλουµε να το δούµε, βγάζει το ΣΤΕ νόµους για το δίκαιο του αίµατος, αντί να πηδάµε από τη χαρά µας για την τύχη αυτή που έριξε νέο αίµα στις γερασµένες φλέβες. Και η Ν.∆. υπόσχεται να καταργήσει τον νόµο για την ιθαγένεια, αν βγει. Οι δε πάνσοφοι αναλυτές έχουν πια ενθουσιαστεί µε την εξυπνάδα του Κάµερον, πως απέτυχε το πολυπολιτισµικό µοντέλο και πρέπει να το εγκαταλείψει η Βρετανία. Λες και ήταν µοντέλο, δεν υποχρεώθηκε η Βρετανία να προσαρµοστεί στην ίδια την αυτοκρατορική της παρακµή. Πρώτα το σχεδίασε και ύστερα το εφάρµοσε! Αστεία πράγµατα, πολιτικάντικα. Ή λες και έχουµε καµιά σχέση µε τη Βρετανία και την ανοχή της σε κάθε είδους εκδηλώσεις, για να έχουµε φτάσει πια κι εµείς να ξέρουµε περί πολυπολιτισµικού µοντέλου.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4620775