Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Η Αυγή να βάλει το ροδοδάκτυλο της

Στο Ιντερνετ η συγγραφέας Πόλυ Χατζηµανωλάκη θυµίζει το πρόσωπο της Αυγής στην Οδύσσεια. Μα βέβαια, δεν είναι η αυγή, το ξεκίνηµα δηλαδή, όπως όλοι σκεφτήκαµε τη µέρα που άρχισαν οι βοµβαρδισµοί, αυτή που ενέπνευσε το όνοµα της επιχείρησης, είναι εκείνη η θεά µε τα πέπλα που κάθε πρωί τα τραβούσε στον ουρανό για να ξηµερώσει η µέρα. Η ροδοδάκτυλη Αυγή, όπως την είχαµε µάθει εµείς που κάναµε την Οδύσσεια σε µετάφραση, η θεά Ηώς. Κι εκεί πλέον, µε το ένα µάτι στις εικόνες από τα φώτα των αεροπλάνων που κάνουν τον ουρανό όχι ρόδινο αλλά κάτι σε πρασινοµπλέ σαν φάρο ασθενοφόρου και το άλλοστις αναλύσεις των ειδικών, αφήνουµε και µια απορία να τριγυρίζει στο βάθος των διληµµάτων που άλλοι χρειάστηκε να αντιµετωπίσουν (αλλά για λογαριασµό µας, αφού ανήκουµε στον κόσµο των ίδιων αξιών, έτσι δεν είναι), τη ροδοδάκτυλη πού τη θυµήθηκαν; Τι εννοεί ο ποιητής των στρατιωτικών επιχειρήσεων µε αυτήν την ονοµασία;

Σχέδιο Περικλής, Καλλικράτης, Ξενοκράτης, µέχρι τώρα µπορεί να νοµίζαµε πως είχαµε το µονοπώλιο της εµµονής σε αρχαία ονόµατα που κολλάνε όπου να ‘ναι. Πόσοι επιτελάρχες σε στρατό και υπουργεία υπήρξαν καλοί στα φιλολογικά µαθήµατα και κράτησαν στην ψυχή τους απωθηµένα; Απειροι, όπως αποδεικνύεται. Να το θυµάστε αυτό και µην ξαναρωτήσει κανείς σε τι χρειάζονται τα Αρχαία.

Πρόκειται λοιπόν για επίκληση, όπως ο Οµηρος ξεκινούσε να ψάλει ζητώντας τη βοήθεια της Μούσας, έτσι κι εδώ οι Αγγλογάλλοι επικαλούνται την Αυγή να τους φωτίσει, όχι µόνο να οδηγήσει τα αεροπλάνα στον σωστό στόχο αλλά, κυρίως, την επιχείρηση σε κάποια ξεκάθαρη κατάσταση.

Λες εύκολα ανθρωπιστική βοήθεια µια αποστολή τροφίµων ας πούµε, αλλά µε τις βόµβες όσο να ‘ναι το πράγµα µπερδεύεται, κι αυτό από την αυγή των ανθρωπιστικών επεµβάσεων. Ακόµα και στο Ναυαρίνο, ας αναφέρουµε τη γνωστότερη σε µας, δεν υπήρχαν θύµατα που πλήρωσαν µε τη ζωή τους την αυγή του ελληνικού κράτους; Ασε πια την Οδύσσειά του, που ξεκίνησε έκτοτε.
Στα ΝΕΑ http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4623544

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...