H αγχόνη της Βεγγάζης

Η αίθουσα των εκτελέσεων στη Βεγγάζη είναι έτοιµη, γράφει η λεζάντα µιας φωτογραφίας που δείχνει ένα µικρό δωµάτιο µε καταπαχτή και κάτι σαν χαλκά στο ταβάνι. Αγχόνη θα το λέγαµε. Να λοιπόν που πλησιάζει η στιγµή των εκτελέσεων, και ποιος θα εκτελέσει ποιον; Θα δούµε. Πάντως η εικόνα προσφέρεται για αναγωγές σε επαναστατικά στερεότυπα του 18ου αιώνα. Γαλλική επανάσταση και καρµανιόλα, η επανάσταση που ουδείς αµφισβητεί, και που επικαλούνται όσοι υποστηρίζουν ότι οι επαναστάσεις χρειάζονται βία. ∆εν είχε η µητέρα όλων των επαναστάσεων χιλιάδες νεκρούς; Αν χρειαζόταν λοιπόν κάποιος να δει την εικόνα ενός αντικειµένου που να θυµίζει κάτι τόσο επαναστατικό, ιδού!
Ωστόσο αυτή τη στιγµή που ακόµα τα πράγµατα παίζονται, οι µάχες δίνονται σώµα µε σώµα και οι πόλεις αλλάζουν καθεστώς µία µία, κάνω µια ευχή για τη Λιβύη και τους Λίβυους µπροστά στη µοντέρνα αυτή αγχόνη που είναι έτοιµη να λειτουργήσει. Τους εύχοµαι να µην τη χρησιµοποιήσουν. Ούτε για τον Καντάφι, ούτε για κανέναν. Να τελειώνουν µαζί του µε όσο το δυνατόν λιγότερα θύµατα, κι ύστερα να τον δικάσουν ωραία και καλά και µόλις βγει η θανατική του καταδίκη, να βρεθεί κάποιος Καραµανλής σαν τον παλιό το δικό µας και να µετατρέψει την ποινή σε ισόβια. Υστερα να συµπληρώσει. «Και όταν λέµε ισόβια, εννοούµε ισόβια». ∆ιότι, ο, τι και να λένε όσοι ειρωνεύονται την πρόοδο, η ανθρωπότητα αλλάζει. Στο Παρίσι τον 18 και τον 19ο αιώνα η καρµανιόλα ήταν το στολίδι της πλατείας και οι δηµόσιες εκτελέσεις µια ωραία λαϊκή διασκέδαση. Τώρα έχουµε τηλεόραση στα σπίτια µας και αρκεί. Τώρα ξέρουµε ότι δεν κερδίζει τίποτε η κοινωνία και η δηµοκρατία χύνοντας αίµα, αντίθετα βαθαίνει και ισχυροποιείται όταν ξεπερνά αυτή τη βάρβαρη ανάγκη. Κι ας είναι πολλοί ακόµα στον τόπο µας προσηλωµένοι σε αρχαϊκές εικόνες, ας οµνύουν στη βία διάφοροι που νοµίζουν ότι θα φανούν έτσι επαναστάτες. Ακόµα κι αν ο Καντάφι αξίζει την αγχόνη, εύχοµαι στους Λίβυους να µην αποδείξουν ότι εκείνοι τη χρειάζονται.
Στα ΝΕΑ http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4620557